Hannah Arnesen schrijft een brief aan de aarde

In haar boek Stardust – Poussière d’étoiles daagt de Zweedse illustratrice en schrijfster Hannah Arnesen (in 2024 nog te gast op Orbit by PUB XP) de traditionele wetenschappelijke beeldvorming uit. Ze nodigt de lezer uit tot een diepgaande reflectie over de klimaatcrisis, niet door kant-en-klare oplossingen aan te reiken, maar door fundamentele vragen te stellen over onze gedeelde toekomst. 

Met een poëtische en visuele benadering breekt Arnesen met de conventies en toont ze de aarde als een levend organisme, gevormd door haar verleden en worstelend met haar heden. Haar werk is geen handleiding voor duurzaamheid, maar eerder een uitnodiging om anders te kijken, te voelen en te denken. Hoe zijn we hier beland? Wat betekent het om deel uit te maken van deze planeet? En welke verantwoordelijkheid dragen we voor de generaties na ons? In Stardust – Poussière d’étoiles klinken geen gemakkelijke antwoorden, maar weerklinkt een oproep tot bewustwording en verbeelding. Een brief aan de aarde, die niet enkel gelezen, maar ook gevoeld moet worden.

Wie is Hannah Arnesen en wat dreef je naar dit boek?

Hannah Arnesen: “Ik ben illustrator en schrijfster, maar ik noem mezelf ook graag een “visuele schrijfster”. Mijn carrière begon met kinderboeken en een jeugdroman, maar na mijn master in visuele communicatie – met een focus op kunstkritiek aan de Konstfack in Stockholm – besloot ik me toe te leggen op de klimaatcrisis. Het idee ontstond tijdens een gesprek met mijn partner over een terugkerend onderwerp: de klimaatcrisis. Ik merkte dat ik me ervoor begon af te sluiten, alsof ik het niet meer wilde horen. Op een dag betrapte ik mezelf erop dat ik zei: “Wat maakt het uit? Over 100 jaar zijn we toch allemaal dood.” Die gedachte trof me hard. Uit die innerlijke worsteling groeide het idee voor een boek. Een boek voor mensen zoals ik, die moeite hebben met de eindeloze stroom doemscenario’s. Een manier om volwassenen, jongvolwassenen en zelfs tieners te helpen dit thema op een meer emotionele en persoonlijke manier te benaderen, zonder dat het hen volledig overweldigt.”

Waarom koos je voor een fysiek boek op dik papier?

 “Ik ben een echte boekenlover – ik hou ervan om ze fysiek vast te houden, hun geur op te snuiven en ze in mijn boekenkast te zien staan. Boeken zijn magische objecten die door de tijd reizen en gedachten van anderen met zich meedragen. Toen ik begon met kinderboeken, besefte ik dat een boek vaak de eerste kennismaking met kunst is. Het is een fysiek object dat je samen leest, een ritueel. Dat wilde ik doortrekken naar geïllustreerde boeken voor volwassenen, want ik denk dat iedereen daar nood aan heeft. Daarom koos ik bewust voor een papieren uitgave. Het boek bevat meer dan 200 schilderijen in aquarel en acrylverf. Ik werk niet digitaal, omdat ik hou van de textuur van verf op papier. Tekenen op een scherm – en zelfs lezen – voelt anders aan dan in het echte leven.”

(...)

Lees het volledige artikel hier.