Sam De Win: “De enige weg is vooruit”

Van hilarische radiocampagnes tot legendarische reclameslogans: Sam De Win schreef zich in de voorbije twee decennia stevig in de Belgische reclamegeschiedenis. Vandaag stuurt hij als executive creative director de creatieve koers van iO België aan. Een gesprek over wielrennen, creativiteit en de drang om te blijven bewegen: op de fiets én in het leven.  

Hoe is je passie voor de fiets ontstaan? En hoe maak je er tijd voor vrij?  

“Ik heb lang basketbal gespeeld, maar op een bepaald moment konden mijn knieën en achillespezen niet meer volgen. Fietsen deed ik vroeger al een beetje, maar toen het basket wegviel, nam de fiets die plaats in – en meer. Intussen fiets ik al een jaar of vijftien, soms alleen, vaak in gezelschap. Rustig met mijn vrouw, of net wat pittiger met de fietsclub. Die is ooit begonnen als grap met vijf vrienden, maar telt vandaag al zo’n 45 leden. Elk jaar plan ik ook een fietsvakantie in Spanje met een bende bevriende creatief directeurs: Christophe Ghewy van Untitled Workers Club, Philippe De Ceuster van Mortierbrigade, Jan Dejonghe van Publicis, Jan Macken van TBWA, freelance creatief consultant Stijn Gansemans en Klaas Olbrecht, die vroeger bij DPG nog de Media Bikers organiseerde. We fietsen daar hard, maar het is evengoed een weekje filosofie, wijn en roddels. In één week herdenken we de hele creatieve sector, of dat maken we onszelf toch graag wijs (lacht).”  

Wat doet fietsen met jou, als mens én als creative?  

“Fietsen begint voor mij, net als creatief werk, vanuit een drang om te ontdekken. Nieuwe paden verkennen, de wereld op een andere manier beleven. Alleen met mijn gravelfiets door het bos rijden, zonder iemand om me heen: daar laad ik van op. Dan verdwijnen de drukte, het lawaai, de zorgen. Dat heb ik nodig. Ik ben begonnen als copywriter, maar ben altijd blijven zoeken naar nieuwe perspectieven. Net zoals ik wissel tussen koersfiets, gravelfiets en mountainbike, geloof ik dat je creativiteit groeit als je je niet aan één pad bindt. Ik ben dankbaar voor alle kansen die ik professioneel gekregen heb, maar ik hou niet vast aan het verleden. Ik kijk liever vooruit dan achterom. En fietsen dwingt je daartoe: de enige weg is vooruit.”  

(...)

Lees het volledige artikel in het papieren magazine of op pub.be