Festivalmotieven

Vertaalde artikels

Awards / (On)zin op het Cristal Festival

Afgelopen jaar organiseerden de initiatiefnemers van het Cristal Festival voor het eerst een Journalists’ Award. Daarvoor nodigden ze Europese journalisten van de reclamevakpers uit. PUB was van de partij op de jurering van 6 tot 9 december in het Zwitserse Crans Montana.

·        De jury’s van het Cristal Festival bekroonden sterk Frans en Europees reclamewerk …
·         … met een ware inflatie aan Cristal Awards
·        De Belgische gast en de verrassingsgast uit de Time Top 100 maakten alles goed!

Uw dienaar arriveerde op de tweede sneeuwdag in het Zwitserse skioord. De verse sneeuw zorgde buiten voor een feestelijke sfeer. Binnen de muren van het festivalgebouw was het Zwitserse orde dat de koekoeksklok sloeg, met op tijd en stond ‘n vleugje Franse wanorde. Het Cristal Festival wordt voornamelijk door ‘professionals’ uit Parijs en omstreken georganiseerd: vroeger in het Franse skioord Méribel, nu dus in het Zwitserse skioord Crans Montana. Het Cristal Festival heeft tegenwoordig Franse én Europese ambities, vandaar die uitnodiging. Zo bekronen de jury’s het beste Franse werk met een Franse en het beste Europese werk met een Europese Grand Cristal. Op deze pagina’s vindt u het Cristal Festival samengevat in enkele facetten: over de Grand Cristal, de inflatie, de campagne die had moeten winnen, de enige Belgische winnaar en de verrassingsgast uit de Top 100 van Time. Voor meer informatie over het Cristal Festival kunt u terecht op www.cristalfestival.com.

Leve de inflatie!
Je moet het maar doen. Als presentatrice van de Cristal Awards ontdekken dat de enveloppe met de winnaar leeg is en dan maar de juryvoorzitter op het podium uitnodigen om de winnaar bekend te maken. Vervolgens als juryvoorzitter de winnaar éven vergeten maar daarna prijzen als “onvergetelijk” want “erg sterk.” Tot slot als presentatrice én juryvoorzitter samen vaststellen dat de trofee ontbreekt. “Die wordt nog gepost.” Het kon allemaal binnen de vijf minuten op het Cristal Festival, tot jolijt van het publiek.

Misschien was de inflatie aan Cristal Awards de hoofdoorzaak van de wanorde die de goede orde van het Cristal Festival op tijd en stond verstoorde. De festivalgangers zullen zich de Franse én de Europese Grand Cristals zelfs op hun sterfbed herinneren. De twee Grand Cristals waren volkomen terecht. De spot ‘The Bear’ bezorgde BETC Euro RSCG de Franse Grand Cristal voor Canal+. De campagne ‘Lullabies’ leverde het Zweedse bureau Forsman & Bodenfors de Europese Grand Cristal op voor Ikea. In ‘The Bear’ vertelt een beer, of liever een berenvel, waarom hij een historische superproductie regisseert: hij raakte geïnspireerd door de films op Canal+ toen hij nog dienst deed als vloerkleed voor het televisiescherm. ‘Lullabies’ is een onbeschaamd poëtische en zelfs folkloristische campagne. In een serie virale spots vertolken Zweedse popsterren traditionele slaapliedjes in hun eigen stijl in bedden van Ikea. Dat verkocht de hedendaagse vertolkingen vervolgens per nummer online. Zowel ‘The Bear’ als ‘Lullabies’  zijn sterk werk. Maar het is jammer dat de twee creaties tientallen keren opdoken op de vier avonden prijsuitreikingen van de Cristal Awards. Die werden en gros in honderden exemplaren uitgedeeld. Zoveel inflatie schaadt de geloofwaardigheid van het Cristal Festival. Ook het publiek en zelfs de winnaars werden de vloedgolf aan Cristal Awards meer dan beu.

Toegegeven, naast de organisatoren scoorden ook de journalisten van de vakpers niet bepaald hoge ogen. Zo slaagden mijn vakbroeders en ikzelf er niet in om ‘The Promise Keeper’, een campagne van Forsman & Bodenfors in opdracht van Reebok, een Journalists’ Award toe te kennen. ‘The Promise Keeper’ is een al even eenvoudige als geniale campagne. Ze baseert zich in de eerste plaats op een applicatie voor Zigtech, een merk sportschoenen van Reebok. De applicatie of app in kwestie maakt gebruik van sociale druk om sporters aan te zetten om te trainen. Gebruikers van de app beloven hun vrienden en vriendinnen op sociale netwerken zoals Facebook om op tijd en stond te sporten. Het vriendennetwerk kan hen aan hun beloften houden. Naast de vrienden en vriendinnen moedigen beroemde sportlui in filmpjes hen aan te trainen. Gebruikers krijgen echte en/of virtuele complimentjes als ze zich aan hun beloften houden maar hebben hun vrienden en vriendinnen anders een en ander uit te leggen – want ‘The Promise Keeper’ verklapt alles. Als loper kon ik me perfect in de positieve én negatieve invloed van deze unieke creatie herkennen. Helaas slaagde ik er niet in om mijn waarde collega’s te overtuigen. Twee vakjury’s zetten de vergissing van de journalisten recht: ‘The Promise Keeper’ won een Cyber & Mobile Grand Cristal en een Brand Content Grand Cristal. Waar inflatie al niet goed voor is.

Onze held
Ondanks de soms slechte organisatie bulkte het Cristal Festival van de mooie verrassingen. Zo dook de Belgische regisseur Inti Calfat op de laatste festivalavond op als winnaar van de Young Directors’ Award voor ‘Useful’, een korte film die hij draaide in opdracht van Scala. Dat meisjeskoor zingt in ‘Useful’ een eigen bewerking van de bijna gelijknamige hit van Kings of Leon. De film viel op het reclamefestival vanwege zijn sombere stijl des te meer op tussen de leuke of opgeleukte producties. Voordien won ‘Useful’ al de Prijs voor Beste Internationale Experimentele Kortfilm op het New York Independent Film Festival.

‘Useful’ vertelt het verhaal van een gedoemd koppel. Wat gebeurt er als een vrouw niet langer intiem kan zijn met haar man? Wordt ze daardoor minder vrouw? In ‘Useful’ moedigt ze haar man aan om intiem te gaan met een andere vrouw - in dit geval een prostituee. Zij offert zich op ondanks alle pijn. De vorm volgt de inhoud: ‘Useful’ is verdrietig en hoopvol tegelijk. Het idee komt van Inti Calfat en Hugo Van Laere. Het productiehuis is TRS Brussels. Zowel de inhoud als vorm van de muziekvideo staan in schril contrast met de klant - een meisjeskoor. Naar verluidt heeft de jury ‘Useful’ bekroond vanwege zijn kwaliteiten op het vlak van verhaal, emoties en cinematografie. Persoonlijk hadden we het moeilijk met het standpunt van ‘Useful’, maar hoe dan ook is dit een eerlijke, beklijvende prestatie van Inti Calfat.

De bekroning van Inti Calfat was des te mooier vanwege diens multiculturele carrière. Inti Calfat werd in 1981 geboren op het Venezolaanse eiland Margarita. Hij heeft een Argentijnse vader en Belgische moeder en leeft in Brussel. Na zijn studies Cultuurwetenschappen aan de Universiteit van Maastricht startte hij een carrière in de media. Hij is regisseur van spots, muziekvideo’s en televisieprogramma’s. Hij draait naar eigen zeggen graag prenten met vreemde personages in een eigenzinnige stijl. Nieuwsgierig? Surf dan naarwww.inticalfat.be.

Delen is vermenigvuldigen

De mooiste verrassing hielden de organisatoren van het Cristal Festival voor de laatste dag: Jimmy Wales, medeoprichter en bezieler van Wikipedia, reisde speciaal naar Crans Montana af om er zijn visie te geven op zijn gratis internetencyclopedie in het bijzonder en op sociale media en netwerken over het algemeen. De CEO va Wikipedia spitst zich tegenwoordig dan ook meer en meer toe op zijn nieuw geesteskind: Wikia is een portaal waar u en ik al onze gespecialiseerde kennis en ervaring kunnen delen in zogenaamde Wiki’s per thema – van de televisieserie Lost over de saga Star Wars tot en met de gameLegend of Zelda. In tegenstelling tot Wikipedia is Wikia een commerciële service die advertenties toelaat. Die moeten het initiatief financieren. Maar net zoals Wikipedia moet Wikia het hebben van de zogenaamde creative commons – mensen die gratis samenwerken op zelfgekozen thema’s. Alleen profileert Wikipedia zich als een encyclopedie – zie www.wikipedia.org – en Wikia zich als een sociaal netwerk – zie www.wikia.com.

Wikipedia is wereldberoemd. De samentrekking van Wiki – Hawaiaans voor ‘snel’ maar ook de naam van een technologie om samen sites te bouwen – en encyclopedie zegt het al: Wikipedia is een gratis encyclopedie op het net waar surfers vlot en gemakkelijk toegang toe hebben en zelf snel en makkelijk aan toe kunnen bijdragen. “Voor zover de censuur dat niet verhindert,” merkte Jimmy Wales op het Cristal Festival op. “Daarom ontwikkelt Wikipedia zich in China veel minder snel dan verwacht. Naast India is China één van onze brandpunten.” In de presentatie van Jimmy Wales werden diens idealistische bedoelingen al snel duidelijk. Zo verdeelt Wikipedia zijn encyclopedische kennis niet allen via het internet maar ook via dvd’s gratis in de ontwikkelingslanden. Voor de financiering doet Wikipedia in de eerste plaats een beroep op de gulle steun van haar gebruikers. De encyclopedie wil vóór alles onafhankelijk blijven. Dat lukt prima. “Wikipedia telt versies met meer dan duizend artikels in meer dan tweehonderd talen,” stelt Jimmy Wales vast. “Vanaf duizend artikels wordt ze een volwaardige encyclopedie. Maar we willen versies in nóg meer en liefst àlle talen.” Dat spreekt niet voor zich. De gemiddelde medewerker is en man van 26 jaar met een doctoraat. Dergelijk toptalent is niet overal even dik gezaaid.

Ook voor Wikia rekent Jimmy Wales op academisch toptalent. De gemiddelde medewerker aan één van de Wiki’s van Wikia is 29 jaar, IT’er en dus geek, en fan van Mad Men. “We hebben drie lessen getrokken uit Wikia,” besluit Jimmy Walsh. “Eerst en vooral laten we de medewerkers aan de Wiki’s zo diep mogelijk gaan: hoe dieper, hoe authentieker. Daarnaast geven we hen de kans om met elkaar te communiceren. Het mobiele internet biedt op dat vlak veel meer mogelijkheden dan het vaste. Tot slot trek ik de volgende les: merken moet je in deze mobiele tijden integreren op verschillende platformen om je medewerkers én je gebruikers te betrekken.” Kortom, delen is vermenigvuldigen – in meer dan één opzicht.