Griekse leeuw ontsnapt uit de zoo van Cannes

Op verzoek van PUB houdt Geert Dewaele (content director bij TBWA\Serial), voor de allereerste keer in Cannes, een dagboek bij. Vandaag deel 4 van zijn relaas…
In een wanhopige poging om de kliks naar omhoog te brengen, misbruik ik de dood van een Mechelse leeuw om aandacht af te leiden naar wat er zich op zo’n duizend kilometer ten zuiden van Planckendael afspeelt. Want ook hier gebeuren er kleine en grote drama’s.
Zo ontmoette ik vandaag (donderdag 21 juni, n.v.d.r.) per toeval Panos (zie foto), een Griekse creatieveling. Panos werkt(e) bij een groot internationaal bureau in Athene. Hij legde me uit hoe hij een beetje in een creatief dipje zat, maar dat zijn bazen hem geen reisje naar Cannes gunden. Panos weigerde zijn verdriet te verdrinken met ouzo en kocht dan maar uit eigen zak een ticket voor Cannes. Als je weet dat vijf dagen Cannes toch al snel neerkomt op een slordige 3.249 euro (en dan heb je nog geen dak boven je hoofd, niet gegeten of je vlucht betaald) dan kan je twee conclusies maken. Eén: Griekenland is er stilaan economisch bovenop aan het komen. Twee: Panos is een gek. Maar wel een vriendelijke kerel. Al denken zijn bazen (die hier wel op kosten van het bedrijf zijn) er anders over. Panos vertelde me dat hij gisteren op het matje werd geroepen. Hij moest onmiddellijk terugkeren naar de Peloponnesos om dringend creatief werk te gaan verrichten. Met alle Grieken, maar niet met Panos, zei hij tegen zijn creatieve directeur en die ontsloeg hem op staande voet. En nu zit Panos daar naast mij, hij wil zelfs komen werken voor mij, maar ik heb hem moeten teleurstellen. Poor Panos.
Maar ik gaf de arme Griek één troost. Bekijk eens deze website. Je vindt er het beste van wat er vandaag op videovlak gemaakt wordt, geselecteerd door Saatchi & Saatchi. Donderdagochtend kregen we een introductie van Ridley Scott, de regisseur van enkele honderden lowbudgetfilms zoals Alien, Thelma & Louise of The Martian en duizenden nog goedkopere reclamespots. Fijn dat hij er was, maar de dingen die we nadien te zien kregen, waren (en ik wik mijn woorden, want ik verafschuw het woord zoals jullie weten) amazing. Van een reclamespot van Honda, tot een geanimeerde video over geiten die de wereld op hun kop zetten, om nog maar te zwijgen over dit:

Of dit:

Laat ons alsjeblieft meer zo’n dingen maken, als merken en als mediabedrijven. Doe het voor Panos.