Media vanop de schoolbanken

Er zijn er die hun afgebleekte jeans dragen vanop de schoolbanken van hun communicatiestudie, en er zijn er die volop meedraaien in de hectiek van een redactie. De banden tussen studenten en de media zijn soms divers, gevarieerd, complex en soms zelfs incestueus. En maar goed ook! - Frédéric Vandecasserie

Een grote verrassing bij de 210.000 studenten die aan het hoger onderwijs studeren in de Franse Gemeenschap! Terwijl er vaak luidkeels verkondigd wordt dat print dood is, zeker bij de jongsten onder ons, verkeren studentenmagazines nog in goede gezondheid. « Bij Guido doet print het nog erg goed, dat is zeker! » klinkt het bij Wouter Van Cauwenberge, CEO van de uitgeverij van deze driemaandelijkse uitgave. « Onze oplage telt namelijk 80.000 exemplaren, variërend van 35.000 in het Frans tot 45.000 in het Nederlands. » Maar de titel zet ook in op een aanvulling tussen print en digitaal, om te voldoen aan de zeer uiteenlopende voorkeuren van zijn lezers. « Deze koppeling is essentieel bij het bereiken van een studentenpubliek, dat bestaat uit twee delen van een andere taille en geometrie: de ene nomade, de ander huiselijk. Zij wisselen de hele dag door, » verduidelijkt Van Cauwenberge. « Het is een zeer divers publiek. Bovendien blijft deze zeer mobiele en veelzijdige studentenpopulatie op advertentieniveau complex om te identificeren, wat het moeilijk maakt om adverteerders aan te trekken. Dat in tegenstelling tot millenials, de 18- tot 27-jarigen, waarbij er een duidelijke vraag van adverteerders is naar media die deze community in het algemeen kunnen bereiken. »

Tussen formatie en informatie
Een gemeenschap met zeer uiteenlopende smaken, daar heeft Radio Campus in Brussel zelfs een handelsmerk van gemaakt. « Onze radio wordt echt gemaakt door ULB-studenten, » legt coördinator Jean-François Henrion uit. Schematisch zijn studenten journalistiek verantwoordelijk voor de nieuwsoverzichten, terwijl anderen, soms van andere faculteiten, verantwoordelijk zijn voor het uitvoeren van specifieke programma’s. Die zijn gericht op specifieke segmenten van de studentenpopulatie, zoals de Latino’s, of op zeer specifieke muziekgenres, die meestal geen gehoor krijgen bij andere zenders.
« Het is onze associatieve radiostatus, met financiering die niet gekoppeld is aan het publiek en de advertentiemarkt, die ons in staat stelt om gerichte programma’s aan te bieden en om radio te beschouwen als een trainingsvector, » zegt Henrion. De radio trekt een cumulatief publiek aan, geschat op 60.000 luisteraars, « zelfs al vallen we onder de radar van de audiometrische studies van het CIM. In het algemeen vatten we onze positie samen door te zeggen dat we zowel een medium als een leermiddel zijn, » besluit hij.

De horizonten verruimen

Die positie deelt de radiozender met BxlBondyBlog, een vertakking van diens Parijse grote broer die wordt gedragen door de studenten van Ihecs. « De interesse van de blog is tweeledig, » bevestigt oprichter en voorzitter van de sectie ‘persinfo’ Nordine Nabili. « De oorspronkelijke bedoeling is om journalistieke studenten toe te staan onderwerpen aan te pakken met hun eigen visie op de dingen, maar ook om inhoud van hoge kwaliteit aan te bieden. » Met als basis geloofsovertuiging: aspirant-journalisten via de praktijk aantonen dat informatie niet beperkt is tot opinieleiders, zoals politieke partijen en lobby’s, maar ook langs de ‘eenvoudige‘ burger moet.

Een manier van functioneren die door Nabili wordt samengevat als een ‘punchline’ die hij nooit moe wordt: « Het is gemakkelijker om op te leiden, en zelfs om te herschikken, dan om op te wekken. » De manier van werken is er zere professioneel. Bovendien heeft de structuur van de blog de vorm van een echte ‘newsroom’, om studenten onder te dompelen in een echte werksfeer. De resultaten voldoen ook aan de verwachtingen. Denk maar aan het opmerkelijke portret door studenten van Molenbeek vorig jaar. Dat terwijl de gemeente op datzelfde ogenblik in de meeste andere media werd afgeschilderd aan de hand van wijdverspreide negatieve cliché’s.
Maar de initiatieven van Ihecs om studenten zo dicht mogelijk bij de professionele realiteit van de journalistiek te brengen, beperken zich niet tot de Bondy Blog! Zo zal de beroemde Media Night, die dit jaar niet plaatsvond, vervangen worden door een ander zeer kwalitatief initiatief. « Volgende lente vieren we onze zestigste verjaardag, » zegt Thierry Maroit, coördinator van de afdeling Media aan Ihecs. Daarvoor zullen we tentoonstelling maken met 60 foto’s van voormalige studenten, zowel in de fotojournalistiek als in de portret- of reclamefotografie. » Een manier om de geneugten te variëren door te laten zien dat studies in communicatie ook kunnen leiden tot iets anders dan journalistiek stricto sensu. Want zoals een professor ons tijdens onze eigen studies journalistiek vertelde: « Journalistiek kan tot alles leiden, zolang je maar af en toe de deur uitgaat! »