Outlet- en retailparken: retail of immo?

Maasmechelen Village maakte afgelopen jaar (alweer) verlies. 24,5 miljoen euro, om precies te zijn. Sinds de opening van Maasmechelen Village blijft men er de verliezen opstapelen, met nu een gecumuleerd verlies van 224 miljoen euro. Maar er is ook goed nieuws: de waarde van het vastgoed in het outletdorp is flink gestegen, van 105 miljoen euro tot iets meer dan 170 miljoen euro.
Dat doet de vraag rijzen waarom in Gent een nieuw outletcenter zal worden gebouwd. En waarom in ijltempo retailparken en winkelcentra buiten de bebouwde kom worden klaargestoomd. Het officiële beleid van de Vlaamse overheid ten spijt, dat wil dat stadscentra worden ondersteund. In Aalst komt er bijvoorbeeld een retailpark dat, volgens het stadsbestuur, de winkels in het stadscentrum niet zal bedreigen: "integendeel". Dat woordje "integendeel" werd op televisie heel ernstig uitgesproken door een schepen van de stad. Hoe grote winkels buiten de stad de winkels in de stad zullen helpen, dat liet ze helaas in het midden. Maar hebben we het hier over retail, of over immobiliën? Of over Monopoly? Zo werden de shoppingcentra van Sint-Niklaas en Wijnegem, samen met ander retailvastgoed, overgenomen door een Chinees bedrijf. Daar is op zich niets fout mee, maar een duidelijk overheidsverhaal zou mooi meegenomen zijn. Houden gemeentebesturen trouwens rekening met het verlies aan kadastraal inkomen als (nog meer) bestaande winkels in stadscentra verdwijnen?