What happens in Cannes, goes straight to Brussels

 
Op verzoek van PUB houdt Geert Dewaele (content director bij TBWA\Serial), voor de allereerste keer in Cannes, een dagboek bij. Vandaag deel 5 van zijn relaas, tevens het slot…
What happens in Cannes, goes straight to Brussels
Vier dagen lang heb ik op mijn tong moeten bijten en de Dag Allemaal-lezer, die in ieder van u verscholen zit, op zijn honger laten zitten. Ondanks dreigementen vanuit de hoogste cenakels van de Omnicom-groep (de koepel boven TBWA\Worldwide, dat op zijn beurt de koepel is van TBWA\Brussels, onder wiens koepel TBWA\Serial zit…), ondanks talrijke smeekbedes van collega’s en alcoholproducenten, moet ik toch mijn journalistiek hart volgen en de kant van de lezer kiezen. Want u heeft het recht om te weten wat er echt gebeurt in Cannes…
Vier dagen lang heb ik de indruk gegeven dat een weekje Cannes Lions vooral neerkomt op hele dagen in zaaltjes flink rechtop zitten met een notitieblokje, luisterend naar honderden sprekers en ter zelfder tijd ook foto’s nemen van eindeloos durende Keynotes en Powerpoints. Uiteraard zijn er enkele strevers uit Zuid-Korea die dat doen maar de meesten van de 16.000 deelnemers komen niet alleen om te leren en prijzen te winnen, ze willen zich ook graag onderdompelen in het Sodom en Gomorra dat Cannes ook is. Feestjes dus, party’s, diners, afternoondrinks, beachbarbecues, sunsetapero’s, poolbacchanalen… je kan het zo gek niet bedenken of Satan organiseert het in Cannes. Elke dag zijn er tientallen reclamefeestjes, verspreid over de hele stad, opgesplitst per nationaliteit (de Belgische Cannes-ganger wordt meermaals gesegregeerd in het uitgangsleven), per leeftijd (en toch mocht ik nog naar de Young Dogs!), per netwerk (hoe meer mensen je kent, hoe meer bandjes en invites je kan verzamelen) en per inkomen (hoe lager je maandelijkse wedde, hoe spontaner en leuker het feestgedruis, hoe slechter de rosé wel).
Cannes Lions is naast de ernst ook een decadente feestweek en het is de kunst om er de juiste feestjes uit te pikken waar de kwaliteitsverhouding mensen-, muziek-, hapjes- en drankenaanbod ideaal is voor een ontspannende avond na een dag inspiratie op het congres. Maar momenten voor goede gesprekken te voeren over de relativiteit van het mensdom zijn het zelden. En dan snak je na enkele uren en een litertje rosé naar de inhoud van het creatieve festival zelf. Want na vijf dagen mag dat mijn eindoordeel zijn. Die leeuwen in Cannes, je mag er vanop afstand veel vragen over stellen en sommige kritiek is absoluut terecht, maar met wat er allemaal op die vijf dagen gebeurt, gezegd en getoond wordt, zorgt ervoor dat je met een rugzak creatieve energie naar huis gaat. Om volgend jaar terug te keren en ons strafste werk te tonen en met open mond te kijken naar wat de wereld weer heeft gecreëerd. Laat ons dat vooral vieren. Santé.