ANTON BARDYN

New kids in town

« Allez, jij wordt van de ene op de andere dag architect, » zei mijn vriendin, die onlangs zelf als architect startte.

Toch ontwerp ik geen gebouwen. Weet ik amper iets van AutoCad. En draag ik zelden tot nooit een zwarte coltrui. Wat ik dan wel doe? Als UX-architect bij Duke & Grace (Team Brussel!) zorg ik voor de logische opbouw van bepaalde elementen en laat ik deze aanvoelen als een geheel. Dat is dan voor een gebruiker van een digitaal product of service. Ik laat - net zoals een architect - bezoekers moeiteloos navigeren door een structuur die ik opbouw. Informatie moeten ze makkelijk en logisch meekrijgen, voor zo weinig mogelijk moeite.

Ik stel me in de plaats van de eindgebruiker en analyseer hun interacties met producten en services. Die dualiteit van analytisch denkvermogen en empathie is ook exact de reden waarom ik voor UX koos.

Want schreef ik vroeger in mijn vriendenboekje dat ik later UX-architect wilde worden? Neen. (Actieheld. Uiteraard.) Zelfs als je mij drie jaar geleden had gevraagd wat mijn toekomstig carrièrepad zou inhouden, had ik je een ander antwoord gegeven. Tijdens mijn bachelors in Communicatiemanagement en Grafische en Digitale Media was ik vooral geïnteresseerd in branding en corporate identity’s binnen webdesign. Maar op de werkvloer wilde ik vooral ontdekken ‘voor wie ik nu juist aan het ontwerpen was’, en wat die mensen hier op hun beurt mee zouden bereiken.

En dat ik nu net als mijn lief ook architect op mijn CV kan plaatsen? Dat neem ik er graag bij.