Caracas, een veelvoud aan karakters

Vertaalde artikels

Sinds 2003 voert communicatiebureau Caracas innovatieve en belangrijke projecten uit op het gebied van kunst, design, architectuur en toerisme. Hélène van den Wildenberg, die het gevolg leidde met een sterk teamgevoel, vindt het tijd om de leiding te geven aan een jonge generatie, in dit geval haar plusdochter Victoire Muyle. En zo waait er nu een nieuwe wind. - Astrid Jansen

Victoire komt aan het hoofd de staan Caracas. En wat gaat u doen?

Hélène van den Wildenberg: Victoire neemt de leiding en ik, ik zet een stap opzij. Ik kan niet bogen op een samenwerking met jonge talenten zonder hen op enig moment de beslissingsmacht te geven. Daarom geef ik dat voorrecht vandaag aan Victoire. Zelf zal ik ook actief blijven in het bureau, zonder me voor te doen als een ‘vliegende expert’. Maar ik zal wel een streng tempo aanhouden, zeker wat betreft het opleiden van de teams.

Victoire Muyle: Ik ga geen revolutie teweegbrengen in hetgeen Helen heeft doorgevoerd, maar ik zal proberen zorgen voor een nieuwe invalshoek. Een van de sterke punten van ons bureau de manier waarop we communiceren:

van dag tot dag werken we samen, zowel Hélène en ik als de rest van het team, en delen we ervaringen en meningen. Het is dit idee van continu overleg dat onze samenleving doet evolueren. Bij Caracas willen we dan ook een transversaal management. Dat is wat ons bureau zo bijzonder maakt, onze klanten moeten kunnen meegenieten van de talenten van het hele team.   

Hoe is het gekomen dat jullie samenwerken?

Hélène van den Wildenberg: Onze werknemers komen niet noodzakelijk uit een communicatieschool. We beheren communicatiemiddelen, maar het bureau heeft ook expertise op het gebied van content, en dat leert men deels op het terrein. Ons team bestaat dus uit gevarieerde profielen en soms zelfs wetenschappelijke profielen. Ik ben bijvoorbeeld vertaler en archeologe van opleiding, terwijl Victoire eigenlijk antropologe is. Naast het feit dat ze mijn plusdochter is, de dochter van mijn man en de zus van mijn zoon, is haar profiel ook interessant. Bovendien heeft ze altijd de activiteiten van het bedrijf gevolgd door met mij mee op pad te gaan.  

Victoire Muyle: het idee om bij het bureau te gaan werken kwam er vrij laat, pas na mijn studies. Ik heb eerst voor NGO’s gewerkt via consultancy-opdrachten. Ik heb Hélène vaak geholpen door mee te gaan naar persvoorstellingen. Het was iets dat me interesseerde, maar het bleef bij een verre interesse. We hadden nooit echt het idee van samen werken besproken. Ik was meer gericht op het sociale dan op communicatie. Toen Hélène me aanbood om bij haar te komen werken overviel dat me, maar ik vond het wel een mooie uitdaging!
De interesse van Victoire voor sociale kwesties ligt uiteindelijk niet zo ver van de communicatiesector… 

Hélène van den Wildenberg: Neen, en bovendien werkten we net aan een tentoonstelling met The City Mirror in Luik toen ik haar voorstelde om bij het bureau te komen. De expo ging dieper in op de koloniale geschiedenis, een onderwerp dat haar lag.

Victoire Muyle: Hedendaagse kunst is zeer gerelateerd aan sociologie en antropologie. Mijn dagelijkse taken, vooral schrijven, vereisen dus kennis die ik opdeed tijdens mijn studies.

Welke professionele eigenschap appreciëren jullie van elkaar?

Victoire Muyle: Helène heeft een visie die het bureau succesvol maakte. Ze is zeer intelligent en gecultiveerd. Over elk onderwerp weet ze iets te zeggen en brengt ze iets bij. Naast expertise is het ook belangrijk om zichzelf te kunnen herdenken en om concreet en snel te handelen. Hélène heeft dit allemaal. Ze wil altijd het onderste uit de kan halen.

Hélène van den Wildenberg: Victoire heeft een jonge kijk en kan in dialoog treden met de nieuwe generaties, waarvan het nodig is om ze te begrijpen. Bovendien werkt de pers nu ook anders. De manieren om onderwerpen te benaderen, de tijd en aandacht zijn niet langer hetzelfde… Dit alles moet worden bezien vanuit de ogen van iemand die in dit tijdperk leeft. Bovendien is ze heel intelligent. Ze wil hard werken en bijleren! En ze is sportief, waardoor ze veel energie heeft. Daar waar ik radicaler ben in mijn ideeën, is Victoire veel geduldiger en luistert ze beter naar de klanten.

Wat betreft die kijk… hoe detecteren jullie potentieel in een project?

Hélène van den Wildenberg: Het basiscriterium van een project is innovatie. Het Horta Museum bijvoorbeeld, waar we nu zijn, belichaamt waarden die ons dierbaar zijn, namelijk innovatie en humanisme. Die schoonheid en elegantie is tijdloos en inspirerend. Natuurlijk is ook het potentieel in inspiratie van de klant erg belangrijk. Daarom ondersteunen wij alle projecten, ook de moeilijksten.

Victoire Muyle: Het is nooit een een kwestie van budget. We moeten eerst en vooral geloven in het project.

Hoe gaan jullie om met die flexibele grens tussen werk en gezin?


Victoire Muyle: Dat is een vraag die mij vaak wordt gesteld. Hélène is mijn tweede moeder, ze is al sinds ik twee jaar oud ben een deel van mijn leven. Maar we kunnen vrij goed een onderscheid maken tussen werk en privé. Wanneer we werken focussen we ons op onze doelstellingen.                             

Hélène van den Wildenberg: De coöperatieve vennootschap Caracas is opgericht door Johan Muyle, de papa van Victoire. Vandaag is Johan nog steeds betrokken bij het bedrijf via zijn eigen activiteiten. Kortom, Caracas is een familiebedrijf waar iedereen iets heeft of komt ontwikkelen. Het blijft dus gespreksonderwerp. Zelfs al hebben we het er in onze vrije tijd niet zoveel over, we beleven het allemaal.

Wat houdt jullie gepassioneerd?

Hélène van den Wildenberg: Het vak voedt ons intellectueel. We ontdekken creatieven, projecten, kennis, producten… En die hebben ook altijd enige zin. Zo blijven we continu nieuwsgierig. We eindigen ook nooit waar we begonnen zijn. Bovendien is het zo interessant om de diversiteit aan tools te zien waarover we beschikken, en zij evolueren nog elke dag. Toch mogen we ons daardoor niet laten afleiden. Alles blijft rond woorden draaien! Het belangrijkste zal altijd de interesse zijn die content kan opwekken. We moeten op zoek naar de creativiteit in onszelf!

Victoire Muyle: Daarom ook dat we alleen maar werken aan projecten die ons stimuleren. Zij zijn de reden dat we ‘s morgens opstaan.