CCB op zoek naar betrokkenheid

Zo’n anderhalve week voor het jaarlijkse CCB Gala kregen we te horen dat het niet goed gaat met de club en dat het dagelijks bestuur (in casu Terry Focant en Claire Sels) ontslag heeft genomen vanwege een lege kas. “De club was de laatste jaren wat in slaap gedommeld en is duidelijk aan vernieuwing toe,” zegt voorzitter Jens Mortier. “Onze metier evolueert voortdurend en de club mag daar niet in achterblijven. Los van het deficit dat we inmiddels hebben dichtgereden, heeft de club vooral behoefte aan nieuwe initiatieven om het belang van de creativiteit te bevorderen. Hoe kan de CCB een meer actieve rol spelen in de creativiteit van merken? En hoe kunnen we andere profielen aantrekken dan de klassieke copywriters en art directors? De club moet namelijk ook voor klanten, designers, digitale experts en andere creatieve geesten openstaan en iets interessants te bieden hebben.” De club zoekt nu naar een nieuwe directeur die dat in handen wil nemen. Ondertussen zal het Comité een vernieuwingsplan uitwerken dat in september aan de leden gepresenteerd wordt.
Ik wens de CCB uiteraard het allerbeste toe. Alleen heb ik dit verhaal al vaker gehoord. Elk jaar opnieuw vertellen de leden en bestuursleden me dat de club meer moet doen dan alleen awards uitreiken en open moet staan voor creatieve mensen uit andere vakgebieden. Maar wat heeft de club de afgelopen jaren in die richting gedaan? Als ik op onze site de historiek van de club na ga, dan vind ik niet erg veel terug, om niet te zeggen niets. Waaraan ligt dat? Volgens Jens Mortier aan een aantal factoren waaronder te weinig initiatieven en te weinig centen om nieuwe initiatieven uit te voeren. Het belangrijkste is volgens mij echter de uiterst lage betrokkenheid van de leden bij de club. De CCB heeft volgens mij het moeilijkste publiek dat er bestaat: grote ego’s die erg gevoelig zijn en vaak ook erg blasé. Ze zijn alles gewoon, worden niet snel verrast en betalen haast nergens voor (want dat doet het bureau voor hen). Let op, dit is geen verwijt, maar een vaststelling. En als je weet dat er gemiddeld niet meer dan zeven leden op de Algemene Vergadering van de CCB aanwezig zijn, dan is alles gezegd.
Hoe moet deze bende ego’s wakker worden geschud? Dat wordt de moeilijke taak van het CCB-Comité en van de verschillende werkgroepen die nu op zoek gaan naar ideeën en formules. Want geen enkel idee of voorstel zal unaniem positief onthaald worden. Volgens mij moet het CCB-Comité dan ook vrij dictatoriaal optreden en initiatieven lanceren zonder de mening van de leden af te wachten. Tegelijk is het belangrijk dat wie aan die initiatieven deelneemt een groot gevoel van meerwaarde ervaart, zowel op menselijk als op professioneel vlak. Als ik de mensen die daarvoor gaan zorgen één goede raad mag geven, dan is het dit: lanceer pas iets als je er zelf door geraakt wordt, op welke manier dan ook. Succes!

Mark Anthierens
Hoofdredacteur
mark.anthierens@kluwer.be
@MarkAnthierens