Communicatie in hart en nieren

Aan de ene kant Hugues Danze, communicatieverantwoordelijke bij Meusinvest. Aan de andere kant Corinne Bodart, die de digitale communicatie van UCM voor haar rekening neemt. En tussen hen in? Een passie voor communicatie die het enthousiaste koppel verbindt. - Kathleen Wuyard

Waarom communicatie?
Hugues Danze: Het is niet alleen mijn werk, het is mijn passie. Ik werkte eerst lang als journalist op de redactie van Le Soir, waar ik Corinne leerde kennen. Communicatie is altijd een integraal onderdeel van mijn leven geweest, een associatie met mijn familie.
Corinne Bodart: Het maakt deel uit van ons leven. Voor ons is ons werk niet iets wat we voor de deur laten staan als we thuiskomen. Het is een passie die alles beïnvloedt, zelfs de manier waarop we onze kinderen opvoeden. We hebben hen zorgvuldig een kritische geest en een gezonde nieuwsgierigheid bijgebracht.

Hugues Danze: We zijn beiden van nature erg nieuwsgierig.
Corinne Bodart: Ja, en dat zorgt voor beroepsmisvorming! Als we op vakantie gaan stellen we ons zelfs vragen over de kostprijs van de stedelijke investeringen uit de stad die we bezoeken. We zijn zo nieuwsgierig…

Is het een voordeel om dezelfde job te doen?
Hugues Danze: Het geeft ons een zeer goed beeld van wat de ander meemaakt, zowel in tijden van euforie als twijfel. We begrijpen heel goed wanneer de ander een professionele overwinning wil vieren, en op meer spannende momenten kunnen we gemakkelijker begrip opbrengen.
Corinne Bodart: Ik heb heel veel respect voor hem en ik vertrouw hem volledig. Wanneer ik twijfel, weet ik dat ik hem kan bellen en weet ik dat hij eerlijk tegen me zijn zal zijn. Hij zal me niet proberen te behagen, hij is kritisch en aandachtig voor mijn werk.
Hugues Danze: Dat is een overblijfsel uit de tijd dat we beiden journalist waren voor Le Soir. Iedere keer dat we samenwerkten, verliep dat geweldig.

Omdat jullie op elkaar lijken of omdat jullie elkaar aanvullen?
Hugues Danze: Corinne en ik zijn fundamenteel verschillend. Ik zeg haar altijd dat ze te academisch is. Ze wil eerst alles kunnen afwegen voor ze actie onderneemt. Ik handel veel instinctiever.
Corinne Bodart: Er is een anekdote die onze visie op de dingen samenvat. Toen ik voor mezelf een account aanmaakte op Linkedin, heb ik veel research gedaan en heb ik veel nagedacht over mijn communicatiestrategie. Ik maakte mijn profiel aan in draft, en toen ik het hem toonde, klikte hij op de knop… die het profiel valideerde. Ik was online. Ik panikeerde omdat ik de applicatie nog niet goed kende, maar hij had gelijk: soms moet ik gepusht worden.

Hoe versterkt jullie relatie jullie job?
Corinne Bodart: We blijven vriendelijk met elkaar. Ik ben een eeuwig ontevredene, ik leerde slechts met de leeftijd genieten. Maar Hugues leerde me iets heel belangrijks toen we samenwerkten bij Le Soir: zodra het artikel weg is, ziet de lezer enkel het resultaat. Met andere woorden: het moet goed zijn, en als het slecht is, pech! Daar kan je niets meer aan veranderen. Leer volgende keer gewoon uit je fouten.
Hugues Danze: Onze relatie stelt ons in staat om te groeien, volwassen te worden en te leren. Het is de kracht en de basis van alles.

Wat blijft jullie, naast deze gedeelde passie, motiveren op het werk?
Corinne Bodart: Ik hou van wat ik doe. Ik moet het gevoel hebben dat ik nuttig ben. Ik ben iemand die altijd een duidelijke gedragslijn heeft gehad, en ik probeer elke dag om ondernemers te verdedigen en naar voren te schuiven. Ik hou van wat ik doe, en wat nog belangrijker is: ik geloof in wat ik doe.
Hugues Danze: Ik heb het geluk deel uit te maken van een uitzonderlijk team, waarin ik de kans hem om actief te werken aan de verandering van mijn stad. Na 20 jaar Wallonië te bekijken als journalist, heb ik nu de mogelijkheid om speler te zijn. Dat is een mooie kans.

Zouden jullie voor één dag van beroep kunnen wisselen?
Hugues Danze: Neen, want zij werkt binnen een grote structuur met meer dan 800 mensen en fundamenteel andere regels. Ik heb vrijheid nodig bij het uitoefenen van mijn beroep.
Corinne Bodart: We hebben ieder wel dingen die we wel of niet graag doen. Het is net die complementariteit die onze kracht is en die ons na 18 jaar nog steeds samenhoudt. Onze passie voor ons beroep brengt ons samen en is heel stimulerend, maar onze prioriteit ligt wel bij ons gezin. Dat is onze onaantastbare kern die niemand kan het raken.