Moeder en zoon die samen twee bedrijven aansturen, het gebeurt niet vaak. De gedeelde genen én de (complementaire) verschillen zijn de sleutel tot het succes van La Movida en Elle & M’s.

Elle & M’s Interior Design, met kantoren in Sint-Genesius-Rode en Gent, en La Movida, een creatieve studio in Gent, worden geleid door Michele De Maertelaere en, sinds zes jaar, Maximilien Peeters (update: La Movida verhuist en zal voortaan haar hoofdzetel te Fosbury & Sons Boitsfort hebben.) Moeder Michele is interieurdesigner en grafisch ontwerpster van opleiding en leidt al meer dan 30 jaar La Movida, een creatieve studio die de voorbije jaren vervelde tot creative agency. “De eerste jaren werkte ik op freelancebasis, de oprichting van een vennootschap was eigenlijk een toeval,” vertelt Michele. Ik had al opdrachten uitgevoerd voor Solvay, voor een nieuwe opdracht mocht de opdracht enkel naar een bedrijf gaan, niet naar een freelancer. En dus richtte ik snel La Movida op.” (lacht)

De creatieve studio verruimde zijn werkveld na de intrede van zoon Maximilien Peeters. Die bracht zijn jeugd door op een hockeyveld, speelde voor de nationale jeugdteams en kreeg ook de gelegenheid om wat ervaring op te doen met de Red Lions. Na zijn studie marketing en economie betrad hij andere speelvelden. Bij La Movida ontwikkelde hij zijn creatieve skills, maar bracht hij ook de marketing binnen, zodat het agency ook PR- en marketingopdrachten binnenhaalde; “Soms liggen die activiteiten in elkaars verlengde,” zegt Maximilien. “Of in het verlengde van opdrachten voor Elle & M’s. Wij hebben graag klanten die ons vragen voor hen na te denken over wat mogelijk is.” Zo leidde een interieuropdracht voor Kasteel Ten Torre tot een totaalopdracht, met inbegrip van het logo, een brochure, de website en marketingadvies. En voor Daikin, al jarenlang een klant, werkte La Movida een experience-project uit dat nu door de coronacrisis helaas even ‘on hold’ werd gezet.

Verantwoording

Een designer en grafisch ontwerpster die voluit gaat voor het creatieve, in combinatie met jong geweld dat door zijn sport gewend is om heel direct te zijn en vanuit zijn opleiding kijkt naar structuren, naar processen en resultaten, is dat mogelijk? Was die stap om samen te werken eigenlijk gemakkelijk? Maximilien: “Ik werkte hier als jobstudent al, hier komen werken was evident. Hier blijven was niet evident!” (lacht) “We zijn goede vrienden,” vervolgt hij. “Maar toch begreep ik niet dat ze al 25 jaar voor Daikin werkte zonder dat er een contract was. Ook bij andere klanten was dat het geval.”

[...] U wil meer weten over moeder en zoon? Het volledige artikel leest u in PUB Magazine 3, vanaf p. 106.

 

 

 

 

 

 

 

Foto’s: Luc Hilderson