De man die reclame recycleert

Maxime Damo bedenkt creatieve concepten voor een reclamebureau. Twee jaar geleden kwam hij op het idee om de voorstellen die door klanten worden afgewezen te hergebruiken. In het voorjaar van 2021 bracht hij een eigen boek uit, ‘Warande’, middenin de lockdown en coronacrisis. Die extra tijd hielp hem om de laatste pagina’s af te krijgen. - Marine Dehossay

‘Warande’ vertelt het verhaal van een jonge vrouw die zichzelf (vrijwillig) opsluit en afzondert van de wereld. Haar appartement wordt haar cocon, ze zoekt er haar toevlucht alsof ze terugkeert naar de moederschoot. Ze schakelt alles wat haar met de buitenwereld kan verbinden uit, behalve de internetkabel dan. Die dient als een nieuw soort navelstreng. En hoewel dat een echte luxe is, ervoor kunnen kiezen om alleen te zijn, kent dat onafhankelijke bestaan natuurlijk ook zijn prijs… Voor PUB was het niet zozeer het verhaal van dit boek dat de aandacht trok, ook al is dat vandaag wel actueel, maar wel de context eromheen. Van Maxime Damo kunnen we zeggen dat hij een eco-creatief is: hij recycleert elk afgewezen idee tot een kunstwerk. Bij hem gaat niets verloren.

Welke weg heb je al afgelegd en wat zijn nog ambities?

Mijn jobomschrijving zegt me dat ik creatief ben. Ik zal het dus nog moeten gaan geloven ook (lacht). Ik heb drie jaar reclame gestudeerd aan Saint-Luc in Luik. Daarna liep ik stage bij Publicis in Brussel, waar ik uiteindelijk vijf jaar ben gebleven. Vandaag zit ik in Rijsel, bij Ores, en werk ik als conceptschrijver. Ik heb altijd gehouden van alles wat met kunst te maken heeft. Daarom werk ik ook aan een heleboel artistieke zijprojecten: een roman schrijven, kunstinstallaties en sierraden maken, schilderen… Ik focus me op afgewezen projecten, en die transformeer ik tot kunstwerken. Sterker nog, ik heb in 2019 een platform gecreëerd, NOK, waarop ik andere creatieven aanmoedig om hetzelfde te doen. ‘Warande’ was aan de basis eigenlijk een script voor een televisiespot. Ik heb het concept dan maar gebruikt voor mijn boek.

Wat was het basisidee? En hoe ging je om met de lockdown?

Het idee kwam voort uit een televisiespot die ik had bedacht en die het verhaal vertelde van een familie die het huis niet meer uit wil omdat ze thuis een geweldige wifi-connectie hebben. Ze kunnen alles doen van thuis uit, dus waarom zouden ze het huis nog verlaten? Van daaruit bedacht ik het verhaal van iemand die haar huis niet uit wil. Het hoe, waarom en wie, dat leg ik uit in ‘Warande’. Dus ja, in tegenstelling tot wij in 2020, wil Warande wél koste wat het wil thuisblijven. Toen de lockdown werd aangekondigd sloeg ik in paniek. 24/7 verbonden (lacht). Naar covid verwijzen in het boek, dat wilde ik niet. Het hele verhaal was al lang daarvoor bedacht, maar ik maakte wel gebruik van de extra tijd om het boek af te werken.

Welke impact denkt u dat de lockdown gehad heeft op reclame?

We moesten plots veel responsiever en proactiever zijn. De eerste twee maanden kregen we veel dringende verzoeken van klanten. Het was heel intens, maar het opende wel veel nieuwe mogelijkheden voor ons. We moesten concepten, berichten en evenementen bedenken om mensen op een andere manier samen te brengen. De lockdown bezorgde me wel veel inspiratie. Ik ben iemand die stilte nodig heeft om te kunnen creëren, dan kom ik het best op ideeën.

Je bent schrijver en copywriter. In welk opzicht lijken die beroepen op elkaar? En waarin verschillen ze?

Het verschil? Het aantal tekens dat je hebt om je uit te drukken. Op Facebook zijn dat er 25, bij copy heb je er meer (lacht). Als copywriter moet je altijd proberen om eenvoudige woorden te gebruiken. Als schrijver heb je meer vrijheid om poëtisch te zijn. Ik voelde me zelfs een andere persoon voor en na het schrijven van ‘Warande’. Het schrijven van een boek heeft me geholpen om op een andere manier te denken.

Het boek is soms ietwat cliché in z’n omschrijvingen. Een eigenschap van iemand uit de reclamewereld?

Sowieso. Ik gebruik ze voortdurend, maar dat maakt ook mijn stijl. Zonder twijfel onderscheid ik me daarmee. Reclame is versterken, overdrijven, karikaturen gebruiken… Duidelijk beroepsmisvorming dus. Ik haat reclame soms ook, zonder het écht te haten. Reclame en ik, wij hebben een haat-liefdeverhouding.

Leest u zelf veel?

Dat probeer ik toch. Ik heb fases waarin ik alleen maar lees en fases waarin ik alleen maar schrijf. Mijn bibliotheek zit toch stampvol (lacht). Ik hou heel veel van Belgische auteurs, vooral zij die psychologische thrillers schrijven. Op dit moment zit ik in een ‘schrijffase’. Mijn volgende roman zal trouwens veel persoonlijker zijn, want het hoofdpersonage wordt dit keer een man.