Een jonge stad wordt groot

Herge-Musee-LLN

Vertaalde artikels

De stad is nog geen vijftig, maar Louvain-la-Neuve heeft al haar vaste stek veroverd in binnen- en buitenland. Sinds haar prille begin heeft ze zich ontpopt tot universiteitsstad en feeststad. Maar ze heeft zich ook ontwikkeld tot een strategisch kruispunt voor nogal wat bedrijven. De Université Catholique de Louvain blijft haar eerste en belangrijkste ambassadeur. Maar ze heeft ook musea en kunstenaars, zakencentra en handelszaken te bieden. En al kunnen we het nooit met zekerheid weten, toch stellen we vast dat Louvain-la-Neuve nooit gestopt is met groeien.

Herge-Musee-LLN

Als ontwerp van de architect Christian de Portzamparc heeft Musée Hergé zich geprofileerd een buitengebouw. Er zijn meer dan 800 originele prenten van Hergé te bewonderen. © Nicolas Borel Atelier Christian de Portzamparc

Louvain-la-Neuve is geen reclamestad. Belangrijke reclamebureaus met ronkende namen hebben elders hun adres – maar zijn daarom niet per se al te ver weg. De stad houdt niet op te veranderen. Op alle toegangswegen zie je werven en kranen in de omgeving opduiken. Met haar 90.000 m² oppervlak en haar 1.500 aangekondigde vacatures is het toekomstige China-Belgium Technology Center (CBTC) ongetwijfeld het schoolvoorbeeld bij uitstek van die expansie. De aanleg van de stad volgde in de jaren zeventig op manifestaties onder het motto 'Walen Buiten' in Leuven. In de loop der jaren hield de harde stadskern, met haar eerste auditoria en haar voetgangerszone, nooit op met haar ontwikkeling in concentrische cirkels. Er kwamen nieuwe residenties, vaak met een zekere standing, maar ook de Aula Magna, het winkelcentrum, industriële zones, de heraanleg van het meer: al deze projecten maken van de universiteitsstad een volwaardige stad. In het Belgische landschap viel de stad inderdaad op door haar jeugdigheid en haar unieke karakter. Maar ze heeft ook veel meer te bieden. Bij de recente projecten laat het Musée Hergé zich opmerken: niet alleen architecturaal, maar ook als bijkomend bewijs dat Louvain-la-Neuve niet definitief zweert bij dat ene label van 'universiteitsstad'. “In deze groene oase is het meer dan een banaal gebaar,” vertelt Anne Eyberg, directeur van het Musée Hergé. “De ramen openen niet toevallig op de stad. Ze vormen een uitnodiging tot dialoog. Het museum nestelt zich op een autovrij eiland, ver van en tegelijk dicht bij het Brusselse stadsrumoer. Het oorspronkelijke project paste zich aan het reliëf van zijn terrein aan en gaf voorrang aan straatjes en voetgangerszones: ik denk dat Louvain-la-Neuve daar haar uitzonderlijke ambiance aan dankt.” Haar studentikoze hartstocht, folklore en passie blijven het DNA van de stad bepalen. Generatie na generatie won ze nieuwe fans voor zich – die min of meer nostalgisch bleven over de vrijheid van het studentenleven, over ontmoetingen en projecten die er zich ontwikkelden.

Maar de nieuwigheid is er stilaan af. De stad is volgens sommigen zelfs burgerlijk geworden. In de schaduw van de recent opgetrokken verblijven is het cultuur- en verenigingsleven er hoe dan ook gevarieerder op geworden. “In dat opzicht raken we meer en meer omsingeld,” zegt Anne Eyberg blij. In de lente van volgend jaar opent het Musée universitaire zijn deuren in de emblematische voormalige wetenschapsbibliotheek, die in 1975 openging. Na maanden van werken en nadenken over zijn identiteit stelt het zich als doel om bruggen te slaan “tussen kunsten en wetenschappen, tussen culturen, tussen tijdperken, tussen objecten, dit alles om de schoonheid en verscheidenheid van de wereld te tonen en om te breken met een enge interpretatie van de realiteit.” Meer dan 25.000 museumstukken wachten er op de eerste nieuwsgierigen. De plek incarneert de transformatie van een stad die voortdurend verandert en nieuwe uitdagingen aangaat – zoals die van de groei van haar studenten- en burgerbevolking. Dat talent om te zich aan te passen zag veertig jaar geleden al het daglicht zag op een terrein waar alles nog moest gebeuren. Het maakt van Louvain-la-Neuve een stad waar veel zaken te verwachten zijn – waar veel zaken mogelijk worden.

Een kweekvijver voor pril talent

Opleidingen voor reclame en marketing zijn niet het exclusieve speelterrein van universiteiten. Maar voor het vak is de aanwezigheid van de Université Catholique de Louvain (UCL) in sommige gevallen toch een onmiskenbaar voordeel. Benoît De Nayer, medeoprichter en directeur van Actito, een onderneming gespecialiseerd in marketingautomatisering, bevestigt: “De nabijheid van de UCL was voor ons essentieel omdat de helft van onze rekruten ingenieurs zijn. In de sector van de marketingtechnologieën is de vraag naar dat type profiel immens. Wijzelf rekruteren jaarlijks vier of vijf ingenieurs. Onze aanwezigheid hier is een belangrijke troef, omdat het des te gemakkelijker is om jonge mensen aan te trekken in een professioneel kader dat zo toegankelijk en harmonieus is als dat van Louvain-la-Neuve. Daarnaast ontplooien UCL en Actito samenwerkingsverbanden op het vlak van onderzoek in spitssectoren, vaak met behulp van Waalse of Europese subsidies. Dergelijke uitwisselingen zijn stimulerend in een vak zoals het onze – ook en in het algemeen voor het management van de klantenrelaties.”

Een vrij en toegankelijk kruispunt

Louvain-la-Neuve heeft ook een logistieke uitstraling. “Wij liggen vlak bij de grote steden,” zegt Benoît De Nayer, “zonder er de verkeersproblemen te moeten bijnemen. Voor een klant uit Brussel is het makkelijker om 20 minuten over de E411 naar ons bedrijf te rijden dan om het dubbel aantal minuten aan te schuiven in een overdrukke hoofdstad. Het is beter om verder te kijken dan de grenzen van de stad. Wijzelf hebben bijvoorbeeld historische banden met meerdere farmaceutische ondernemingen ontwikkeld. Die zijn talrijk in Waals Brabant. De kracht van deze stad schuilt ook daarin: in de Brabantse invloedssfeer, in de nabijheid van Brussel. Daarnaast zien we sinds kort bruggetjes met Vlaams Brabant ontstaan. Meer bepaald rekruteren we ook talent uit Leuven. Voor hen staat werken bij ons synoniem voor vlot pendelverkeer en voor een aangenaam werkkader. Louvain-la-Neuve is geografisch gezien een van de best mogelijke plekken om een bedrijf te starten.” Het is deels daarom dat Simon Paulus, oprichter van het bureau Atypic, enkele jaren geleden besloot om van Gembloers naar Louvain-la-Neuve te verhuizen, halfweg tussen Brussel en Namen. Hij werkt er samen met zijn zakenpartner Pierre Mathelart en een twintigtal medewerkers in de zone Fleming. Daar hebben ze in 2008 de nieuwe zetel van hun bureau laten optrekken. De stad heeft de afgelopen jaren tamelijk wat bedrijven aangetrokken. Andere bedrijven starten als spruiten van de UCL. Beide types van bedrijven prijzen de toegankelijkheid, de diensten vlakbij en de serene sfeer.

Maar voor de creatieven uit de reclame is het “toch niet hetzelfde als Antwerpen of Gent als het aankomt op inspiratie en uitwisseling van ideeën,” nuanceren ze. “Op dat vlak blijf je hier inderdaad op je honger,” preciseert Simon Paulus.” Louvain-la-Neuve is een uitzondering op het platteland: het is een soort niche waar zich een alternatieve cultuur van het goede leven heeft ontwikkeld met een randje van 'bio-chic'. Dat is heel bijzonder. De stad is een natuurlijke bron van levenskwaliteit die nogal wat volk, projecten en huurders verleidt. Worden wij door die markt gedragen? Niet als je onze omzet bekijkt. Wij hebben overigens geen geografische voorkeur op het vlak van klanten. Dat is niet het eerste criterium bij de keuze van een bureau. We genieten daarentegen wel van een netwerk. We volgen bepaalde zaken en nemen als juryleden deel aan initiatieven zoals Mind & Market. Als resultaat van een samenwerking tussen de UCL en de bedrijfsvereniging AxE 4.25 steunt dat platform innovatieve projecten in de academische en ondernemerssfeer.” Net zoals ze bij Actito ook de kansen waarderen die de nabijheid van de taalgrens biedt. Het blijft moeilijk om klanten uit Vlaanderen te verleiden, zeker vanwege de aanwezigheid van grote bureaus in Antwerpen, Brussel, Gent en zelfs Leuven. “Toch is dat nu net de stad waarop we ons van nature op richten zodra we Nederlandstalig talent nodig hebben,” zeggen de twee zakenpartners. Of dat talent nu wel dan niet een diploma van de UCL op zak heeft: de straatjes van Hocaille en Bruyères zijn zonder meer een ideale trampoline om te bewegen, te ontmoeten, te werken…