Zij is verantwoordelijke voor de externe en interne communicatie bij de TEC, hem ziet u tijdens het avondjournaal van La Une. Alice Thonnaert en François de Brigode staken de koppen virtueel samen op Skype, voor een gesprek over elkaars beroep.

Aan de vooravond van de lockdown én rekening houdend met alle veiligheidsnormen ontmoetten deze twee elkaar… via hun computerscherm. “Natuurlijk” weet Alice Thonnart wie François de Brigode is, enkele vragen bedenken was dus niet moeilijk. We beginnen het gesprek met een vraag die steeds weer op onze lippen brandt: zou u het werk van de ander kunnen doen?

François de Brigode: Ik weet niet of marketing echt iets voor mij zou zijn, maar waarom ook niet. Communicatie is vandaag de dag zo globaal geworden, dat marketing zelfs een rol kan spelen in journalistiek. Om de juiste kop bij een artikel te vinden bijvoorbeeld. Marketing is weten hoe je iets moet verkopen of voorstellen.

A.T: Hoe beleeft u deze periode als nieuwsanker? 

F.d.B: Net zoals iedereen denk ik, als mens. Als journalist moeten we in gesprek gaan met wetenschappers, en dat is niet evident, want we zijn niet gespecialiseerd in die materie. Dat betekent dat we hen, vanaf het eerste moment dat ze de set op komen, moeten vertrouwen. Wat de toekomst betreft denk ik dat we een balans zullen moeten vinden tussen het brengen van informatie over het coronavirus en het brengen van andere onderwerpen. Hoewel de actualiteit vandaag de dag opnieuw normaliseert, denk ik dat we het nog maanden over het virus zullen hebben en de gevolgen ervan voor de burger.

A.T: Denkt u al aan een wereld van morgen? Wat zullen we behouden?

F.d.B: Het eerste wat we moeten behouden is die aanwezigheid en nabijheid van het lokale, van zij die dicht bij ons dingen doen. We mogen nu niet terugvallen in het institutionele, dat verpest het gevoel. Deze nieuwe manier van communiceren gaat ook zoveel verder dan praten. Via Skype kan je direct iets tonen.

PUB: Hoe kijken jullie naar journalisten en het belang van informatie in deze crisistijd?  

A.T: Aan het begin van de crisis had ik echt nood aan veel informatie – tot ik verzadigd was. Daarna kwam er een moment waarop ik afstand nodig had. Dat moment moet voor journalisten niet gemakkelijk geweest zijn. Zij moesten het laatste nieuws brengen én tegelijkertijd even afstand nemen, terwijl we nog in volle crisisperiode zaten.

F.d.B: Zo gaat dat altijd met ‘top news’. Je moet de feiten geven en ze analyseren. Hier kennen we de feiten wel, maar de gevolgen niet. We weten nog niet wat het gevolg zal zijn op economisch vlak. We weten alleen dat het niet gemakkelijk zal worden,… Op dit moment is alles nog wat wazig.

[...] Het volledige artikel leest u in PUB Magazine 3.