De politiek die rammelt, een virus dat onze economie verstoort… Het lijkt wel het ‘ideale’ moment voor een politicus om te tonen wat hij in huis heeft. François De Smet werd enkele maanden geleden verkozen tot partijvoorzitter bij DéFi. Gewapend met een zak vol ideeën is hij vastberaden om voor verandering te gaan.

Als filosoof, mediacolumnist en politiek waarnemer met de voeten op de grond –  maar ook als adviseur, directeur en lid van enkele verenigingen – heeft hij een goedgevulde CV. We hebben het over François De Smet, de opvolger van Olivier Maingain. Hij steekt momenteel al zijn energie en ervaring in de ontwikkeling van de partij DéFi. « Mijn vorige activiteiten komen mij vandaag ten goede. Ik kan bijvoorbeeld genieten van mijn oude netwerken, maar ook van mijn ‘non-politieke reflexen’, omdat ik pas sinds kort in de politiek zit. En ik hoop die nog lang te kunnen behouden! » In deze onrustige tijden moet de agenda van een politicus natuurlijk flexibel zijn. Zetelen in de partij, het beantwoorden van mails en telefoontjes, het uitoefenen van een parlementair mandaat…  « Wat ik het moeilijkste vind, is het mentale werk om het dringende van het niet-dringende te onderscheiden. Het is ook de eerste job waarbij ik het gevoel heb dat ik continu met mijn werk bezig ben, want op de sociale netwerken moet je voortdurend opletten met wat je zegt. Ik heb die constante onrust nog nooit ervaren. »

Pro sociale netwerken?

Onbekend op de sociale netwerken en fervent aanhanger van het papier, heeft DéFi volgens François de Smet een enorme weg afgelegd. Eindelijk heeft de partij begrepen dat het van belang is om een online community te creëren. « We zijn bezig met het ontwikkelen van nieuwe reflexen. Er beginnen jongeren in de partij te komen en zij zijn er om ons een boost te geven. Ik moet toegeven dat we met die generatiewissel wat achter zaten, maar vroeger was het nog erger. Het ontbreekt ons gewoon aan een beetje professionaliteit op het vlak van communicatie, voor de rest hebben we de juiste persoonlijkheden en overtuigingen die nodig zijn om goed te kunnen communiceren. Desalniettemin moeten we die uitdaging aangaan. We leven in een wereld waarin nuances niet op prijs gesteld worden, terwijl onze boodschap net genuanceerd is. »

[...] Het volledige artikel leest u in het zomernummer van PUB Magazine.