Goed volk wint de Ha! van Humo

Sinds 1980 bekroont de Humo-redactie het beste televisieprogramma of de briljantste tv-figuur van het afgesloten boekjaar met de Ha! van Humo. De gelukkigen die dit jaar de Ha! mee naar huis mogen nemen zijn Jeroen Meus en de ploeg van ‘Goed volk’: vanavond ontvingen zij op de uitreiking in de Kruitfabriek in Vilvoorde de ‘Ha! en bijhorende cheque van 5000 euro uit handen van Guy Mortier.

Drie jaar geleden moest ‘Goed volk’ het nog afleggen tegen ‘De ideale wereld’ en ‘2013’ maar in het tweede seizoen trof de reportagereeks waarin Vlaanderens populairste kok overal ter wereld in de potten en de zielen gaat roeren wel raak. Waarom? « Omdat ‘Goed volk’ voor enkele van de knapste en meest ontroerende uren televisie van het voorjaar zorgde. Dan denken we in de eerste plaats aan de aflevering waarin Meus in Frans-Vlaanderen te gast was bij de vier vrijgezelle broers Verbaere, om er te leren hoe je de perfecte vol-au-vent maakt en wat de raakpunten zijn tussen de boerenstiel en de filosofie van Socrates. En in de tweede plaats aan zijn passage bij de joodse familie Hoffman, restauranthouders in Antwerpen, waar hij aan een tafeltje in de keuken het oude moedertje van het gezin voor het eerst liet vertellen over de Holocaust. Meer dan zeventig familieleden had ze toen verloren, maar nooit had ze nog gesproken over de calamiteiten tot ‘Goed volk’ over de vloer kwam. Typerend want ‘het kokske’ – zoals Meus zichzelf graag omschrijft – bewijst zich in de reeks telkens weer als een erg empatisch interviewer, die in het begin ogenschijnlijk maar wat rondlummelt in en rond de keuken van zijn onderwerpen maar hen gaandeweg de sterkste verhalen en diepste geheimen weet te ontfutselen, » klinkt het bij Humo.

De ‘Ha!’ voor ‘Goed volk’ is tevens een opmerkelijke dubbelslag voor Kat Steppe, die vorig jaar al won voor haar eigen documentairereeks ‘Een kwestie van geluk’ en de vaste regisseur is van Meus. « Het is ook voor een niet gering deel de verdienste van Steppe dat ‘Goed volk’ veel meer is dan een Vlaamse versie van het werk van Louis Theroux. Of het nu een troosteloos bordeel in Nevada is of een van testosteron stijf staande boksclub in Havana, zij weet de sfeer telkens perfect te vatten in haar beelden vol verstilde poëzie. Beelden ook waarop Meus zelf vaak minutenlang niet te zien is, of ergens in een uithoekje mag staan kijken naar zijn gastheren en –vrouwen. Meus is dan wel een van de bekendste Vlamingen van het moment, ‘Goed volk’ draait  in de eerste plaats rond de anderen. Ook dat mag in 2017 op televisie een verademing heten, » besluit de Humo-redactie.