Guillaume Van der Stighelen: “Ik ben geen schrijver, maar een opschrijver”

Je kunt iemand uit de reclame halen, maar de reclame uit Guillaume Van der Stighelen halen, dat is moeilijk. Jaren na zijn afscheid van het reclamevak maakt Guillaume Van der Stighelen reclame… voor de sanitaire installaties van de firma Ets. Guillaume Van der Stighelen.

Wie Guillaume Van der Stighelen kent, of ontmoet, kan nauwelijks een groter verschil zien tussen hem en de hoofdpersoon van zijn debuutroman ‘Rozeke.’ Die heet eveneens Guillaume Van der Stighelen. Maar het is niet zo dat “Guillaume” – die Van der Stighelen laten we hieronder weg – zijn hoofdpersoon naar zichzelf noemde. Het omgekeerde is het geval: Guillaume is genoemd naar zijn overgrootvader, die ook écht een naar zichzelf genoemde zaak in sanitaire installaties uitbouwde. En ja, ‘Rozeke’ is een absolute aanrader!

Voor onze jongere lezers: Guillaume heeft ooit ‘iets’ met reclame gedaan. Dat ‘iets’ leidde tot het meest bekroonde Belgische reclamebureau ooit, Duval Guillaume, dat hij oprichtte met partner in crime André Duval. We zouden de bekroonde reclamemakers die ooit bij dat bureau hun sporen verdienden, niet te eten willen geven. Om maar te zeggen: Guillaume is waar Guillaume staat.

Na zijn afscheid van Publicis, dat Duval Guillaume had overgenomen, maakte Guillaume geen reclame meer, al kreeg hij af en toe ngo’s en ook politici over de vloer. “Meestal hadden die een idee dat ze wilden aftoetsen,” zegt hij daarover. “Campagnes heb ik nooit meer gemaakt, ik gaf hooguit een beetje strategisch advies.” En eigenlijk was hij toevallig in het vak gerold: “Ik was actief als cartoonist. Ik solliciteerde bij McCann en mocht er beginnen, maar Jan Parijs, associate creative director bij McCann, vroeg me of ik een job als art director of als copywriter wilde. Ik zag er om 17 uur de copywriters hun boeltje pakken, terwijl de art directors, omsingeld door teksten op papieren vellen, nog druk aan het werk waren. Het werd dus copywriter!” (lacht)

Maar eigenlijk waren we hier naar aanleiding van de roman ‘Rozeke’. Wat was de aanleiding voor het schrijven van deze roman?

Guillaume Van der Stighelen: “Ik speelde al langer met het idee om iets te schrijven over die overgrootvader met dezelfde naam. Eigenlijk was het al half geschreven voor ik het idee had om er een roman van te maken. Mijn naamgenoot werd heel rijk, maar gaf uiteindelijk veel weg en geraakte vervreemd van zijn familie. Ik wilde uitzoeken hoe dat kwam. Er is de context, waardoor ik historische figuren zoals Victor Desguin, Louis Franck en anderen opvoer. Antwerpen kende in de tweede helft van de negentiende eeuw een spectaculaire evolutie. Mijn overgrootvader werd geboren in een ambachtsgezin en zijn verhaal is er een ‘van zero to hero’, nadat hij mee pionierde in het aanleggen van sanitaire installaties, belangrijk om ziektes uit de stad te houden.”

Lees het volledige interview in PUB Magazine.

 

Foto © Antonin Weber