Diversiteit. Een actueel begrip dat de komende jaren op de agenda zal blijven staan. Hoe gaan creatieven en (bij uitbreiding) ccommunicatiebureaus daarmee om? PUB sprak met Isabel Van den Broeck, managing director van Creative Belgium, de vereniging waar creatieven elkaar opzoeken, en Johan Vandepoel, CEO van ACC, de organisatie die communicatiebureaus vertegenwoordigt. – Wim De Mont

Is diversiteit een thema onder creatieven? En wat verstaan ze om te beginnen onder diversiteit? Dat begrip staat voor elk individu voor iets anders, merkt Isabel Van den Broeck, managing director van Creative Belgium, op. “Geslacht, natuurlijk. Maar ook taal, godsdienst, leeftijd, beperkingen en zo horen daarbij,” zegt ze. “Wij nemen graag de begrippen diversiteit en inclusiviteit samen. Want voor ons gaat het erom dat iedereen zich opgenomen ziet in een groep, en ook een stem heeft in die groep. McKinsey toont aan dat bedrijven die hoog scoren op genderdiversiteit 21% meer winst maken en 27% beter scoren in waardebepaling. Mensen zijn in ons vak doorgaans gelukkig. Minderheidsgroepen meer welkom heten is de beste garantie voor de toekomst van dit vak.”

Bij de ACC is diversiteit eveneens een onderwerp van gesprek. “In onze raad van bestuur ligt de focus op diversiteit in de zin van etniciteit,” zegt CEO Johan Vandepoel. “Daar ligt ook het grootste probleem, minder bij de LGBTQIA+-gemeenschap of bij de verhouding man/vrouw – er zijn nog steeds te weinig vrouwen in topposities, maar ik denk dat dit in de volgende generatie organisch zal zijn opgelost. Wat in bureaus ontbreekt, zijn de juiste consumer insights. Daar heb je meer mensen met een migratie-achtergrond voor nodig. De jongere, de consument van morgen, heeft vaak zo’n andere achtergrond en zeker met een andere religie leidt dat tot een ander consumptiegedrag. Omgekeerd zie je dat ouders van jongeren met een migratie-achtergrond ‘reclame’ niet vaak zien als een meerwaarde. De studie die samen met het BAS werd opgezet, twee jaar geleden, telde in de bureaus vier procent medewerkers met een niet-Europese achtergrond. Dat is te weinig.”

[...] Het volledige artikel leest u in PUB Magazine nr 5 vanaf pagina 18