Het draait (soms vierkant) !

 
Aan het roer van Federate helpt Thomas Danthine merken bouwen. Cathy Immelen graaft dieper in het bioscoopaanbod voor de RTBF. Ten slotte zijn films ook merken in het distributiesysteem waar de balans tussen informatie en communicatie wordt verzwakt. Kortom, deze twee hadden heel wat tegen elkaar te zeggen!

Thomas Dantinne: In de communicatie wordt de journalist steeds vaker gezien als een van de vele schakels die nodig zijn om een merk te construeren. Is dat ook hoe jij erover denkt, Cathy?
Cathy Immelen: Ja! We maken deel uit van een nogal schadelijk systeem, omdat we persverantwoordelijken en filmdistributeurs nodig hebben die ons toegang geven tot interviews, om onze radio-en televisieuitzendingen te kunnen maken. We zijn dus afhankelijk van hun keuzes, met zeer beperkte manoeuvreerruimte. Bovendien vragen filmdistributeurs me steeds vaker hoeveel volgers ik op sociale media heb en of ik het interview aan hen zal doorgeven… Het is even belangrijk geworden als bijvoorbeeld een televisiereportage.

Thomas Dantinne: Inderdaad! Het bouwen van een merk gebeurt nu ook op basis van influencers die actief zijn op blogs. Dat is een nieuw gegeven. Wat vandaag telt voor de promotie van een product, en film ontsnapt niet aan die regel, is het aantal keren dat het in elke content zal worden genoemd. Voor zijn product is een bureau vooral op zoek naar aanbevelingen. Van wie ze komen, is een andere discussie... Maar vandaag is de aanbeveling op Twitter even belangrijk als die van een journalist. Dat kan worden betreurd, maar zo is het.
Cathy Immelen: De vraag is natuurlijk: « Hoe ver moet je gaan om een interview te krijgen? ». Als iets negatiefs schrijft, tikken sommige distributeurs ons op de vinger, zeggende: « We hebben je uitgenodigd, je hebt niets moeten betalen voor de rest en dan geeft u nog kritiek ook. » De Hollywoodstudio’s hebben alle communicatie vergrendeld. Misschien kon je in de jaren ‘70 naar Stanley Kubrick zelf mailen om een interview aan te vragen, en misschien zou hij nog geantwoord hebben ook. Maar die tijd is voorbij! We kunnen niets meer veranderen aan dit systeem, maar we moeten ons er op zijn minst van bewust zijn dat we er deel van uitmaken, om te weten welk spel we spelen.
Thomas Dantinne: Tegelijkertijd ligt het belang van adverteerders dienen aan de basis van een medium. Programma’s zijn zo opgemaakt om adverteerders aan te trekken! Onze klanten vragen altijd om zeer gerichte uitzendingen op basis van hun producten en het publiek dat ze willen bereiken. De televisiezenders zijn zich hiervan bewust en hebben hun roosters ook volgens commerciële eisen gebouwd. Aan de andere kant is « brand content » geen nieuwe praktijk! Procter & Gamble, dat graag een nieuwe manier wilde vinden om het publiek te bereiken, bedacht in de jaren 60 de  « soap-opera », de voorvader van de serie.

Cathy Immelen: Om volledig onafhankelijk te blijven van elke advertentiedruk van distribiteurs die schermtijd bij ons zouden hebben gekocht, hebben wij in elk geval geen enkel contact met de RMB. Ik weet zelfs niet voor welke films de RTBF partner is deze herfst. En ik wil het niet weten. Mijn nieuwe programma « M ! », dat binnenkort van start gaat op La Deux en gewijd is aan de pop-cultuur, werd er wel precies getarget. Maar dat is geen reclame. Dat is gelegen aan de nieuwe structuur van de RTBF, een openbare dienst die elke leeftijdsgroep wil bereiken. Maar het kleine scherm bereikt niet alle doelgroepen, met name jongeren. Een probleem waar alle « traditionele » televisiezenders vandaag mee te kampen krijgen. We richten ons dus meer op « web first », en onze televisie-interviews moeten de digitale codes respecteren, zodat ze vervolgens op alle digitale media kunnen worden hergebruikt.
Thomas Dantinne: Absoluut! De evolutie is duidelijk zichtbaar: adolescenten en jongvolwassenen consumeert televisieprogramma’s niet langer op een vast tijdstip...

Cathy Immelen: In dat opzicht evolueren onze twee beroepen erg snel. Alle technische evoluties en veranderingen in de consumptiegewoonten van de media dwingen ons om onszelf voortdurend in vraag te stellen. Aan de basis, maar ook in de vorm! Het succes van de video's op de website van Konbini is een perfect voorbeeld. Onlangs deden ze een hilarisch interview met Edouard Baer voor zijn nieuwe film « Mademoiselle de Joncquières ». Er wordt geen seconde over cinema in gesproken, maar dat deze uitzending viraal ging, zorgde ervoor dat iedereen op de hoogte was van de release van de film en dat elke potentiële negatieve mening werd verdrongen! Uiteindelijk waren er alleen maar winnaars: Konbini kreeg miljoenen views en de producers van de film konden genieten van een enorme promotie. Maar is dat nog wel journalistiek? Ik weet het niet, maar het toont in elk geval wel aan dat je origineel moet zijn. Creativiteit en een goed concept zullen interesse wekken, en niet je vragen, hoe goed die ook zijn! Nogmaals, we kunnen het betreuren, maar het is een essentieel teken dat informatie en communicatie elke dag meer door elkaar komen te liggen.