Het Schoppenaasbeleid

Vertaalde artikels

Alain Raviart is journalist van opleiding en heeft een job die rechtstreeks uit een aflevering van ‘House of Cards’ lijkt te komen. Hij is politiek coach, een rol die essentiëler is dan ooit in het tijdperk van sociale netwerken en de eindeloze informatiestroom die ze met zich meebrengen. - Kathleen Wuyard

as politique
Alain Raviart vertelt al lachend dat hij al journalist wilde zijn sinds hij in de buik van zijn moeder zat, en dat hij werd geboren met een microfoon in de hand. Na zijn studies journalistiek werkte hij acht jaar bij Bel RTL, nadien werkte hij als freelancer voor diverse titels. Intussen heeft hij ook zijn carrière een andere wending geven, naar de communicatie. Eerst als woordvoerder van PSC, op het moment van de naamsverandering naar cdH. “Een erg vermoeiende job. Mijn gsm trilde voortdurend, dus besloot ik om voor het avontuur te gaan en op mezelf te beginnen. Om mezelf te opnieuw uit te vinden, maar ook om iets te doen met mijn kennis en verschillende werkervaringen.”Het resultaat? KO Communications, een bureau gespecialiseerd in crisiscommunicatie, waarbij een “horizontale en verticale integratie van communicatie een optimale controle van de te verspreiden informatie en berichten mogelijk maakt op vlak van content en vorm.” Een volledig programma dat ook een dienst in politieke coaching omvat.

Harmonie bereiken

Alain Raviart, die er graag op wijst dat dit niet de essentie van zijn activiteiten is, legt uit dat “je in politieke coaching in overeenstemming moet zijn met de persoon die je vertegenwoordigt, wat niet zo evident is. Het uiteindelijke doel is om op de meest efficiënte en korte manier het bericht zo juist mogelijk uit te drukken, zodat het strookt met de persoon in kwestie.” Mensen met een hoog profiel, wiens identiteit hij niet kwijt wil, zonder enige mediatraining. “Het is een prachtig en onthullend hulpmiddel die voor een betere harmonie kan zorgen, ten gunste van de boodschap die de persoon wil doorgeven. Soms zijn er mensen die me zeggen ‘het lukt me al 15 jaar niet om te tonen wat ik van me wil laten’, bijvoorbeeld vanwege een vertekening tussen het bericht en het non-verbale. Nochtans kunnen we daar snel een harmonie in vinden. Daar zijn geen uren werk voor nodig. Hoe? De geheimen van zijn methode, die hij verfijnd heeft door de jaren heen, wil Alain Raviart liever niet kwijt. Al geeft hij wel toe dat hij voor het ontwikkelen van een eerste training vandaag maar de helft van de tijd nodig heeft dan vroeger, met name 6 uur in plaats van 12 uur. “Dat is misschien niet het meest rendabele businessmodel, maar zeker wel het leukste,” lacht hij. “Het belangrijkste is om harmonie te bereiken tussen de persoon zelf, de partij die hij vertegenwoordigt en de buitenwereld, waarvan we de realiteit niet kunnen ontkennen. Het is gek, maar het gaat vandaag 10.000 keer sneller. De media worden ons opgelegd, en het is soms moeilijk om nog impact te hebben, maar door je plaatsje erin op te eisen kan je veel veranderen.”

Mentale kine

Van journalist tot communicatie-expert en coach, Alain Raviart deed het zonder zijn hoofd erbij te verliezen en vergelijkt zijn werk vandaag met dat van een verzorger. “De politici die naar mij toe komen weten dat er een probleem is, maar ze kunnen er niet altijd de vinger op leggen. Het is dan mijn taak om een diagnose te stellen, net zoals een dokter. Soms zie ik het niet meteen, dus doe ik oefeningen met de persoon in kwestie om te begrijpen wat er juist beter moet: samenzitten is noodzakelijk om iets te verbeteren en iets samenhangends op te bouwen. Eens de diagnose is gesteld doe ik geen therapie meer, maar eerder een soort mentale kinesitherapie, om de boodschap te verzachten of de spieren te versterken. ”Net als de impact van de boodschap. Welke fout er koste wat het wil vermeden moet worden? “Het is belangrijk om een externe, objectieve en geïnformeerde mening te hebben. Het zal je misschien verbazen, maar wat mijn eigen communicatie betreft doe ik soms een beroep op een extern iemand. Een ander naar je werk laten kijken is altijd goed.”