Coronabilisaties

Communication / News / Positive Vibes

“Nous sommes en guerre,” sprak broekvent-president Emmanuel Macron, met een blik alsof hij solliciteerde voor een rol als M in de nieuwe James Bond. Op de achtergrond kletterde de Marseillaise, voor effect hadden een aantal Jerry Bruckheimer-ontploffingen ook niet misstaan, in plaats van het duffe bladgoud van het Elysée en de ingedommelde vlaggen in de hoek.

Waar komt ineens al die oorlogsretoriek vandaan? Ze was er al bij onze falende regeringsvorming, deel 6 (“we moeten één front vormen”), nu with a vengeance bij deze coronacrisis. “Het is oorlog en wij zijn soldaten” en “Our war against the Chinese virus.” Oorlog is waar mensen in Syrië voor vluchten, naar Europa. Professor-emeritus Karel Evrard (96) drukte het zo uit in HLN: "Met de oorlogstijd is er alvast één groot verschil: er is geen voedselschaarste. Destijds was alles gerantsoeneerd, behalve eieren.” Van het oorlogsgeweld, zoals de bombardementen op Merelbeke waarbij duizend burgerdoden vielen, droomt hij nu nog steeds. Dat was oorlog, verdomme.

Elke oorlog heeft zijn slachtoffers. “Zeventig procent zal besmet worden”, “7.500 doden in België en als we het aanpakken zoals Italië, worden het er 75.000”. Experts en politici gebruiken hun ellebogen voor meer dan handen schudden, in een opbod naar de meest straffe uitspraak van de dag.

ING berekende dat corona onze economie 9 miljard zal kosten. Wij kunnen beter, dacht VOKA: 16 miljard! Professor Koen Schoors maakte er schouderophalend 20 miljard van. Who knows?

Een echte oorlog heeft ook nood aan helden. Neen, niet de verplegers en artsen waar we elke avond om 20u voor applaudisseren, zijn de redders van onze natie, wel merken en communicatiebureaus, die "er zijn voor jou in deze moeilijke tijden" en "klaar staan om jouw verhaal te vertellen". De meestal zeer knullig geschreven berichten die ik zie voorbijgaan ("Het Coronavirus heeft een enorme impact." Echt?), geven blijk van een wereldvreemd opportunisme. ‘Never waste a good crisis’, is het motto. Iemand op LinkedIn maakte er zelfs "the world’s biggest problems are the world’s biggest business opportunities" van. Bizar.

Er moet ook een winnaar zijn, een uitkomst, een nieuwe convenant: iets als ‘de verenigde naties tegen corona’. Ik kreeg al van een aantal organisaties de vraag welke grote veranderingen dit gaat teweeg brengen. "Is the corona virus destroying the design and creative industry or is the crisis perhaps even an opportunity?" Grote woorden en eerlijk gezegd: ik weet het niet en ik denk ook niet dat de wereld momenteel zit te wachten op nog een mening. We zien wel.

Merken en individuen moeten nu nadenken hoe ze een waardevolle bijdrage kunnen leveren, anders moeten ze gewoon hun kop houden. En het hoeft niet veel te zijn, kijk naar vriend Bart, die voor de duur van de crisis elke avond een foto neemt van de ondergaande zon (zie foto hierboven, nvdr) en daar mij en de LinkedIn community mee blij maakt.

Wat we nu nodig hebben is rust, geen dramatische metaforen en wild giswerk of theorieën. Neem dit moment om even te vertragen, na te denken over alles, bij te lezen, die whitepaper die al een tijd in je downloads map zit of dat boek van Aart Lensink waar je nog geen plaats voor gevonden had in je hoofd. Als we dat doen, gaan we hier allemaal sterker uitkomen.

Koen Denolf, The Fat Lady