Luiden de second screens de socialisering in van de tv-zenders?

Via het toenemende gebruik van second screen krijgen de sociale media steeds meer impact op het televisielandschap. Er komen ook steeds meer tv-programma’s die gebruik maken van de sociale media om hun kijkcijfers op te krikken. Denkt u dat tv-zenders voortaan niet meer buiten spelers zoals Facebook en Twitter kunnen om hun aanbod te verspreiden? En is de socialisering van de tv-programma’s volgens u een goede zaak voor de zenders?

Luc Van Wichelen, Media Manager Benelux Mondelez International
Remi Boel, Marketing Intelligence Director Omnicom Media Group
Nadège De Decker, Client Services Director chez Second Floor et  Présidente Expert  Center Activation de l’ACC
Johannes Schnack, Digital Strategist

Luc Van Wichelen
We dienen het toenemend gebruik van second screen niet alleen te aanvaarden, maar ook te omarmen. Maak er dus optimaal gebruik van door first en second screen op elkaar af te stemmen. Goede tv-formats beroeren een breed publiek en door zélf actief aanwezig te zijn op sociale media, kunnen ze de gedeelde aandacht tussen beide schermen ombuigen in dubbele aandacht voor de format & content. Interactie zorgt voor een intensere beleving en merkervaring en geeft waardevolle informatie aan de programmamakers om hun format aan te scherpen. Een sterke sociale interactie kan ook zorgen voor meer live-viewing doordat je als kijker “direct mee” wil zijn in de discussie. Het inzetten van specifieke apps met bv. real-time voting of poll’s kan dit extra stimuleren. Bovendien geeft dit aan ons, adverteerders, extra kansen om onze merken op een relevante wijze te laten beleven. TV was altijd al een bron van (offline) sociale interactie en (online) sociale media/second screen versnellen dit zeker. Samen met bijvoorbeeld YouTube kan deze beleving zelfs verlengd worden. Eén belangrijk aandachtspunt echter: goede buzz trekt ongetwijfeld meer kijkers aan, maar slechte buzz kan “jonge formats” ook vroegtijdig kelderen en hen de kans ontnemen om verder te groeien. Luisteren naar het publiek is goed, maar soms moeten tv-makers ook gewoon durven doorzetten!
Remi Boel
Het is onmiskenbaar zo dat de mobiele technologie een socialiserend, interactief gebruik van massamedia heel toegankelijk maakt. Maar hoe groot is het fenomeen? Wie doet het? In welke context? En met welke frequentie? Hoeveel van zijn kijktijd transformeert de gemiddelde “lean backward” TV kijker in een “lean forward” interactie? In praktijk stellen we vast dat het toch vooral jongeren en opinion leaders zijn die zich ervan bedienen, niet zozeer via “tweets” of Facebook -“comments”, maar veel meer nog via “search” –opdrachten ingetikt tijdens programma’s en met een directe link naar de inhoud ervan. De vraagstelling zou dus uitgebreid kunnen worden naar Google als één van de belangrijke spelers die als forum gebruikt worden om te interageren met tv-inhoud.
Dat “content providers” bij het uitwerken van nieuwe of het aanpassen van bestaande programmaconcepten, waarbij interactie een sleutelelement is, rekening zullen houden met deze evolutie lijkt mij logisch. Zullen tv-zenders als gevolg daarvan niet meer zonder sociale media kunnen om hun aanbod te verspreiden? Ik betwijfel het. Niet elke programma-inhoud leent zich immers tot interactie en permanente interactie zou ook geen echte televisie meer zijn.
Bij het lezen en herlezen van de hierboven geformuleerde vraagstelling kon ik het niet laten om voor mezelf alles wat betrekking had op “televisie” te vervangen door “radio” en het begrip “sociale media” door het concept “telefoon”. Verplaats je dan even veertig jaar terug in de tijd, herlees de vraagstelling en je krijgt een heerlijke glimlach op je gezicht.
Nadège De Decker

L'intégration de la conversation sociale est un must pour la TV. L’activité des télévores, s’élargit à leurs univers multimédia, multi-fonctions et multi-échanges.
Il s'agit dès lors de penser différemment l’interactivité et de l'intégrer au cœur de la stratégie de programmation. Le téléspectateur devient télé-interacteur. Mais octroyer un tel « pouvoir » (comme le choix de plusieurs scénarios d'une série) n’est pas sans risque: l’hyper choix a déjà montré ses limites dans d’autres secteurs …
Pour la publicité, ces nouvelles possibilités offrent des liens plus directs avec les marques. La navigation au départ des programmes est de plus en plus accessible, rapide et fluide. Du coup, le vrai challenge pour les agences sera d'apporter des solutions sur mesure, pensées et élaborées selon ce support et les attentes des inter(télé)nautes.  L'apport du "Brand Content" sera essentiel. Comme celui du ciblage de nouvelles communautés de fans réunies autour d’un même programme. Tout est donc à créer… et à partager.

Johannes Schnack
La télévision – comme tous les médias de masse – n’est plus une communication à sens unique. Les gens, les consommateurs cherchent à interagir et surtout à partager leur connaissance. Cette soif de partage, de selfie, nécessite d’être prêt, d’être à l’écoute de ce qui se passe tout de suite, tout le temps. Le second screen, l’interaction avec d’autres permet de récréer des sous-univers, les siens, pour être partout avec tout le monde. Cette continuité d’un média, la TV, via d’autres médias, favorise l’expérience consommateur, celle qui plonge le téléspectateur comme télé-acteur et participant actif. Le programme reste le point nodale de l’émotion, de l’interconnexion entre les gens. Et plus il y a de l’activité, plus il y a du bruit, du buzz et plus les chaînes gagnent en notoriété. Une extension magnifique, le mutli-tasking est le passage obligé de la consommation média. Il reste néanmoins un vrai besoin d’organisation, de structure. Un hashtag n’est pas une expérience et le design de la Social TV doit encore être pensé.