Manifest voor menselijkheid en onafhankelijkheid

The Manifest heeft zijn nieuwe basiskamp opgeslagen in Waterloo, uitgerekend in het hart van een ambachtelijke zone. Het herbergt er een team dat een jeugdige en gezellige sfeer verzoent met deskundigheid. Het bureau is een onafhankelijk eiland in een sector die wordt overheerst door de grote netwerken. Maar The Manifest is vastbesloten om op de ingeslagen weg verder te gaan.

Toen The Manifest zowat één maand geleden naar haar schitterende nieuwe locatie verhuisde, werd er in de buurt vast een vrachtwagen gesignaleerd die meubels en andere binnenhuisinrichting vervoerde. Maar professionele verhuizers kwamen er niet bij kijken. Het team zelf engageerde zich om de verhuisdozen zelf te lossen en in de nieuwe open ruimte te plaatsen. “Het was een minisessie voor teambuilding,” grapt de 53-jarige strategisch directeur Eric Vanden Broeck. “Het verliep allemaal heel spontaan.” Samen met zijn vennoot Evelyne Cartenstadt, de 46-jarige general manager en vaandeldraagster van het bureau buitenshuis, kozen ze er samen voor om zich in een ambachtelijke zone te vestigen, “want het idee van ambachtelijkheid spoort prima met ons idee van het reclamevak. Dat versterkt onze identiteit.” Op basis van die twee elementen werd de essentie van het DNA van dit onafhankelijk en transversaal bureau op papier gezet. Enigszins formeler luidt die als volgt: “The Manifest is een bureau samengesteld uit een twintigtal mensen, waar de beslissingen in samenspraak genomen worden en waar de vaardigheden individueel ontwikkeld én gedeeld worden. Zo slagen we erin om een kwaliteitsservice aan te bieden.” Het team is dus klein en jong en doet veelbelovende carrières verwachten die er hun eerste pasjes wagen, “soms meteen na hun studies. We hebben al mensen aangeworven na hun stages, terwijl ze nog druk aan het studeren waren. We werven altijd vrouwen en mannen aan, nóóit profielen. We hebben dat nieuw bloed en een generatie van ‘digital natives’ nodig. Maar dat is niet het enige: we proberen elkaar uit te dagen. De geeks doen dat bij de oudere medewerkers, die hen op hun beurt aanmoedigen en vragen stellen vanuit hun gezichtspunt. We weten dat niet iedereen kan blijven en dat onze sector beweegt, maar we wensen zoveel mogelijk een sfeer te creëren waarin onze medewerkers bijleren en zich goed voelen.”

 

Zowel Eric Vanden Broeck als Evelyne Cartenstadt cultiveren dit flexibele en dynamische bureauprofiel sinds ze The Manifest anderhalf jaar opnieuw startten. De twee hebben allebei in heel grote organisaties meegedraaid: Eric Vanden Broeck in de topdivisie van Ogilvy, McCann, DDB en Young & Rubicam, Evelyne Cartenstadt in Belgacom – nadien Proximus - maar ook in Truvo en Electrabel. Op het vlak van het (zeer) grote werk heeft het duo zich al ruimschoots bewezen, zo kunnen we besluiten. Dankzij hun cv's begrijpen we waarom ze op dit ogenblik zweren bij het statuut van een onafhankelijk bureau dat vrij is van beperkingen, onder meer op beslissingsvlak, zo eigen aan de grote organisaties die de markt domineren. “Die absolute vrijheid verklaart voor een belangrijk deel het plezier dat ik aan dit vak beleef,” licht Eric Vanden Broeck toe. “Het duo dat ik met Evelyne vorm is zowat de essentie van onze algemene organisatie. Soms volstaan 40 seconden om een strategische beslissing te nemen. Die soepelheid was vanzelfsprekend onmogelijk in onze vorige functies, waar de besluitvorming echt wel langer duurt en strakker zit.” In dit bureau is er geen sprake van een discours over de Graal van 360° of van overleg tussen ‘departementen’. Bij The Manifest is er geen enkel departement, maar wel een keuken die dienst doet als ontmoetings- en vergaderplaats. “Alle vrijdagen komen we in de keuken bijeen om in team te ontbijten,” vertelt Evelyne Cartenstadt. “Daar en dan kunnen we met elkaar discussiëren en samen een stand van zaken opmaken. Het spreek voor zich dat we allemaal onze eigen projecten beheren en de middelen gericht inzetten volgens de campagnedoelstellingen. Maar we willen een band tussen ieder van ons onderhouden en een cultuur van dialoog en uitwisseling aanmoedigen. Heel concreet is die aanpak positief voor ons allemaal omdat iedereen vaardigheden kan ontwikkelen zonder opgesloten te blijven in zijn theoretische perimeter.” Rond de tafel maken sommige medewerkers inderdaad duidelijk dat ze op de grens van hun officiële functie aan andere opdrachten meewerken. Graphic & art designer Guillaume Saintmard merkt op: “Ik help mee bij de creatie van video's.” Eric Vanden Broeck geeft tekst en uitleg: “We hebben begrepen dat video in nogal wat gevallen doeltreffender is dan stilstaand beeld. Voor een bureau is het belangrijk om een vaardigheid zoals videoproductie in huis te halen. Daarvoor hebben we dan ook een opleiding voor Guillaume betaald. Uiteindelijk is dit positief voor ons, maar ook voor de klant: we hebben de kosten beter onder controle door zulke jobs binnenshuis te houden.” Het voorbeeld gaat ook voor andere medewerkers op: vaak gaat het om jonge mensen die op die manier hun vaardigheden kunnen verbreden volgens hun profiel.

 

De klant in de hand

 

De aanpak binnen de bureaumuren keert terug in het contact met de klanten. Aan de muur van het bureau hangen acht “portretten” van partners, onder meer van La Vache Qui Rit, Holcim en Senseo. Zij zijn getuigen van de staat van dienst van The Manifest. Zijn het geloofsbrieven? Ongetwijfeld. Maar ze tonen ook de manier van werken aan: “Wij spitsen ons toe op onze rol om onze klanten te begeleiden in hun denkoefeningen, vooral over de optimalisering van hun relatie met de consumenten,” stelt Eric Vanden Broeck. “Zij zijn het die ons zeggen waar ze naartoe willen en hoe ze de dingen willen aanpakken. Ons vak bestaat erin om de merken te ondersteunen in dat ingewikkelde proces. We zijn niet van het soort dat indruk wil maken door met vier of vijf medewerkers naar de klant te gaan samen met de baas én vier mensen die er voor spek en bonen bijzitten. We trekken naar onze klant met die medewerkers die echt nodig zijn, in een geest van dialoog.” The Manifest is zeker transversaal, maar profileert zich daarnaast als digital first. Die missie vergt een combinatie van overtuigingskracht, begeleiding en innovatie. “Op het web spelen we voor onze klant de rol van begeleider. Dat is onze opdracht, hoewel klanten vaak contact opnemen met ons als klassiek bureau. Onze job is om een briefing op digitaal betekenisvol te ontwikkelen, zonder de klant bang te maken. Voor ons spreekt dit voor zich – en des te meer voor onze jonge medewerkers. Maar voor onze klanten kan het soms wat verwarrend zijn. Ze weten niet meer welk idool ze het best volgen op het vlak van hun marketing.” Een schoolvoorbeeld van deze woorden is de campagne van The Manifest voor Boursin – toegelicht op pub.be in april 2016. Daarvan is het sluitstuk nu net een webplatform. “Dat was een succes, hoewel het merk Boursin en zijn reclamegeschiedenis de adverteerder niet bepaald aanmoedigden om het web te overwegen.”

 

De toekomst met de handen vrij

 

The Manifest heeft de vijf voorbije jaren naam en faam verworven in het Belgische landschap. De twee vennoten geven toe dat het zwaar werk op lange termijn was. Maar het werk heeft geloond. Op personeelsvlak is het bureau stabiel sinds zijn start: zijn personeelsbestand schommelt rond de twintig werknemers. “Dikwijls wordt het parcours van een onafhankelijk bureau als volgt geïnterpreteerd: het vecht om opgemerkt te worden en daarna door een groot netwerk overgenomen te worden,” zeggen Eric Vanden Broeck en Evelyne Cartenstadt daarover. “Het is een bekend scenario, maar wij gaan daar niet in mee. Wij kunnen op maat werken. Daarmee keren we terug naar de ambachtelijke kant waarover we het hadden toen we meer vertelden over ons nieuwe adres. Daarnaast kunnen we bijwijlen verder gaan dan de bureaubriefing. Maar vooral kunnen we dat doen zonder de minpunten van het vak, zijn cosmetische en zinloze kantjes, zijn drang naar geld, naar een soms oppervlakkige bekendheid. Laten we niet schijnheilig zijn. We zullen nooit spuwen op een prijs dat werk terecht bekroont – werk dat ons aan het denken zet. Maar wij zijn blij dat we ons verre kunnen houden van alle glitter en bladgoud in ons wereldje. Hier ben ik overtuigd van: zelfs al zijn langdurende carrières bij dezelfde werkgever zeldzaam bij ons, dan nog kunnen onze medewerkers bij ons hun voordeel halen uit onze spirit en onze opvatting over ons vak.” Dankzij de verrassingen in de loop van hun eigen carrières weten Eric Vanden Broeck en Evelyne Cartenstad maar al te goed dat reclameprofessionals niet altijd weten wat hen morgen te wachten staat. Maar we durven er veel geld om te verwedden dat het DNA van onafhankelijkheid en samenwerking van The Manifest zeker nog lang zal blijven...