Namen, de aantrekking van het slapende water

Namen bleef lang in de schaduw van zijn buren, maar de hoofdstad van Wallonië is meer dan ooit een cultureel centrum. En zijn medialandschap verwelkomt deze veranderingen. Zelfs al zijn sommige monopolies onveranderlijk. - Kathleen Wuyard
Als Luik de Vurige Stede is en Brussel de hoofdstad van het bruisende leven, dan is Namen volgens de stadslegende de mooie burgerij, gewiegd door de Maas. En als in dit beeld dezelfde achtergrond van waarheid zit als in elk cliché, wil dat niet zeggen dat Namen zich de laatste jaren niet heruitgevonden heeft. Gilles Bazelaire, mede-oprichter en ceo van het Dog Studio, weet er alles van. Hij herinnert zich nog steeds de sceptici van toen hij bureau twaalf jaar geleden oprichtte. Zij die vertelden dat hij zich op de verkeerde plaats vestigde. Dat de keuze van Namen een rem op de groei was. Twaalf jaar later heeft Dog Studio kantoren in Brussel en Chicago en is Gilles Bazelaire ondertussen de oprichter geworden van KIKK, het digitale cultuurfestival dat artiesten van over de hele wereld naar Namen trekt. « Het was gek, er was niets in België rond digitaal, behalve een paar salons en beurzen, » weet hij nog.

« Ik besloot om de eerste editie van de KIKK te organiseren als weddenschap, voor het plezier. Het idee is om een inventaris op te stellen van het beste in één jaar en proberen dat naar Namen te brengen, zodat mensen uit alle lagen van de bevolking het kunnen ontdekken. » En de weddenschap is meer dan geslaagd: de laatste editie trok niet minder dan 18.000 mensen, bestaande uit 45 verschillende nationaliteiten. Niet slecht voor een stad die nog te vaak in de schaduw van zijn buren ligt.
Opmerkelijke versnelling
« Namen is verre van Luik of Brussel, vergelijken heeft geen zin, maar je mag het ook geen slapende schoonheid noemen. Namen is een festivalstad. Er zijn steeds meer digitale en creatieve evenementen. In de afgelopen tien jaar hebben veel jonge mensen besloten zich hier te vestigen en hebben ze een echt ecosysteem rond het centrum van de stad gecreëerd. Een nogal opmerkelijke versnelling, » verheugt Gilles Bazelaire zich. En hoewel het medialandschap van de stad verandert, blijven sommige dingen onveranderlijk, zoals de voorrang van L’Avenir op andere media. Namen verwelkomde ook het hoofdkantoor van Sudpresse, maar L'Avenir blijft het favoriete medium voor de meeste mensen in Namen, die zichzelf herkennen in diens lokale informatie. Een benadering die zijn redacteur Thierry Dupièreux, beter dan wie ook belichaamt.
Familiekrant
« Wanneer men mij vraagt om L'Avenir te beschrijven, vergelijk ik het met mijn familie, » legt diegene uit die zijn carrière begon bij Radio Vers L'Avenir uit voor hij even bij Bel RTL werkte als hoofdredacteur, om daarna terug te keren naar waar het allemaal begon. « Toen ik Bel RTL verliet voor L'Avenir begrepen de mensen niet waarom ik een nationale krant verliet voor een regionale, ze zagen het als een degradatie. Toen ik hoofdredacteur van Bel RTL werd, ging het onopgemerkt voorbij, maar toen ik werd benoemd tot hoofdredacteur van L'Avenir, stopte de telefoon van mijn ouders niet. Het is een lokale krant die heel sterk vertegenwoordigd is in de regio. Ze is aanwezig in het leven van alle inwoners. Er is een zeer korte afstand tot de lezers. » Want hoewel de regio zich steeds meer openstelt en nu van een actief cultureel leven geniet, belet dit de inwoners van Namen niet om extreem gehecht te blijven aan zijn lokale media. Sommigen, zoals Baudouin Lénelle, kiezen er zelfs voor om er hun carrière van te maken. Vroeger werkte hij voor het Secretariaat van de Verenigde Naties in New York en op de redactie van Soir Mag en L’Avenir, vandaag is hij televisieregisseur bij Canal Z en is hij heel enthousiast over zijn baan. « Lokaal is geweldig. Lokale informatie is een gebied van fantastische persoonlijke en professionele groei. Er is een enorme diversiteit aan situaties en een kwaliteit van contacten die ongeëvenaard is. Het is een baan waarbij je elke dag leert. »
Behouden stempel

Er is grote mediacompetitie in Namen, merkt Baudouin Lénelle op. Niet zozeer vanuit het oogpunt van content, want uiteindelijk zijn er maar weinig concurrenten, maar op het vlak van de advertentiemarkt. Er is een felle concurrentie tussen de media om deze budgetten te winnen. Maar hoewel concurrentie moeilijk is, blijft die overwegend lokaal. De televisieregisseur van Canal C benadrukt dat Brussel “zowel dichtbij als veraf” is. Het hangt er natuurlijk vanaf aan wie je het vraagt: mode- en lifestyleblogger Claire Marnette, oorspronkelijk afkomstig uit namen en bekend van de blog Milky Ways Blue, slaagde erin om de stad te verlaten en de hoofdstad te veroveren.
Met meer dan 130.000 abonnees op haar Instagram-account en succesvolle partnerschappen met verschillende internationale merken, is de rechtenstudent een van de meest invloedrijke influencers in België. Dit weerhoudt haar er niet van om extreem gehecht te blijven aan haar woonplaats, die zij op haar blog omschrijft als « een zeer aangename stad (en goed bevoorraad) om te gaan shoppen. De tafels zijn er uitstekend en de sfeer veel minder verstikkend dan in grote steden zoals Luik, Brussel of Antwerpen. De stad is zeer modern bewaard gebleven, dus heeft het een stempel behouden dat het bezoek authentiek maakt. »
Uniek en atypisch
In slaap, Namen? Eerder onweerstaanbaar en volledig creatief aan het ontwaken. Hoewel het proces al tien jaar aan de gang is, is er voor Gilles Bazelaire nog veel meer te doen. « Namen is een unieke stad, met atypische spelers die niets te danken hebben aan wie dan ook. Er is een zelfbeschikking die heel interessant is, maar er is ook nog een lange weg te gaan, vooral vanuit het oogpunt van het nachtleven en de muziekcultuur. » Thierry Dupièreux concludeert dat « Namen zeker geen grote stad is, maar dat het wel een stad is met een echte identiteit die zijn rijkdom in zijn wortels vindt. » Klein maar stevig… De hoofdstad van Wallonië evolueert langzaam maar zeker.