Nathalie Erdmanis (AG Insurance): “Welcome Humility!”

Het is niet evident om ook iets positiefs in deze coronacrisis te zien, zeker niet nu we al vier weken in lockdown zitten. Maar, zonder deze gezondheids- en economische crisis te minimaliseren en vanuit een standpunt dat niet alleen mijzelf aangaat, is er ongetwijfeld ook iets goeds te vinden in deze crisis.

De onzekerheid waarin de hele wereld vandaag leeft impliceert een vorm van heroriëntatie op wat echt belangrijk is, op wat essentieel is. En wat essentieel is, is intrinsiek verbonden met onze persoonlijke en fundamentele waarden... en dus met een terugkeer naar een zekere bescheidenheid.

Terug naar wat er echt toe doet

Nu we allen binnen moeten blijven staan we voor een soort van persoonlijke heroriëntatie: we zitten 24 uur op 24 samen met familie en vinden geen externe ‘uitlaatklep’ meer in de vele sociale activiteiten die verband houden met ons beroep. Het leven staat on hold, en dus hebben we tijd om even stil te staan. Over wat voor ons belangrijk is, wie we graag zien, welke voldoening we halen uit ons privé- en professionele leven. We hebben tijd om anderen, de mensen om ons heen, thuis, op het werk of in de maatschappij, beter te leren begrijpen, en om prioriteit te geven aan wat er echt toe doet.

Tijd om te leren waarderen wat we allemaal bereikt hebben, datgene waar onze grootouders voor gevochten hebben, ook al worden sommige zaken nu plotseling in twijfel getrokken. Tijd om onze vrijheid te leren waarderen, die zo vanzelfsprekend leek, maar waar we tijdelijk van zijn beroofd. En dan valt het voor de meesten onder ons nog mee. Tijd om de kleine alledaagse dingen te leren waarderen die ons comfort brengen en gelukkig maken… Wanneer stond u hier voor het laatst bij stil?

Die reflectie geldt ook voor merken: de crisis die we doormaken verplicht hen om na te denken over hun essentiële, maatschappelijke rol. Zoals het bureau Air in zijn recente strategische essay ‘Go with the Curve’ zegt “moet elk merk deze crisis zien als een kans om te bewijzen dat het echt zinvol is en een rol speelt in het leven van mensen.” 

Terug naar het menselijke

Echte (en niet alleen virtuele) menselijke relaties leken zo vanzelfsprekend dat hun waarde niet langer werd gewaardeerd: de uitwisseling van een blik, een glimlach, een aanraking,... een natuurlijke uitdrukking van de emoties die we voelen, die zoveel beter tot hun recht komen via lichaamstaal. Iets wat we vandaag de dag missen in onze sociale contacten. Ik denk dat we dan ook oprecht blij zullen zijn wanneer we terug warmte en menselijkheid in onze relaties zullen kunnen steken.

We leren elkaar ook op een andere manier kennen, overschaduwd door twijfel en de angst om mensen en zelfs misschien ons eigen leven te verliezen. We zijn bang voor de dood en diens speling met ons lot.

En toch staan we veerkrachtig tegenover deze onzekerheid, deze fataliteit. We blijven optimistisch en positief, ook al weten we dat we geen controle hebben op de situatie. We moeten volhouden, we hebben geen andere keus. We rekenen op onze mentale en samenwerkingskracht.

Terug naar solidariteit

Ons gevoel voor solidariteit zal hier sterker uit komen: we zullen deze strijd niet alleen winnen maar samen winnen. Onze gezondheid hangt af van ieders respect voor de opgelegde maatregelen.   

De erkenning voor het ziekenhuispersoneel is mooi om zien en nodig. De “dramaqueens die moesten stoppen met janken om een klein griepje” (een tweet van onze minister van Volksgezondheid aan het begin van de crisis gericht naar de artsen die ons alarmeerden voor dit virus) zijn nu de helden van ons land geworden. Ook de arrogantie van sommige anderen met ‘wettelijke bevoegdheid’ is van de baan: welkom bescheidenheid!

Zelfs politici lijken hun persoonlijke vetes in de ijskast te zetten, zich eindelijk bewust van de noodzaak om deze ongekende crisis aan te pakken. Onze premier toont haar potentieel als leider om mensen samen te brengen en beslissingen te nemen, met de nodige nederigheid en empathie. We kunnen alleen maar hopen dat de politiek, wanneer we terug ‘normaal’ zullen kunnen leven, haar lessen zal trekken uit deze crisis en dat zij de echte prioriteiten van de burgers zal aanpakken, door naar hen te luisteren en beter te anticiperen.

De crisis dwingt mensen ook om wendbaar te zijn, om te innoveren. Om zichzelf opnieuw uit te vinden om de huidige en toekomstige economische schade te beperken, en zo te proberen een zekere essentiële ‘business continuity’ te verzekeren. We zijn allemaal uit onze comfortzone gehaald. Ook daarin begrijpen we dat we samen sterker zijn, ook al zijn we nu alleen.  

De de facto opgelegde digitalisering is het instrument van deze continuïteit. Het heeft zijn raison d'être en al zijn potentieel bewezen, zelfs voor de meest terughoudende spelers. De volgende stap zal zijn om een juiste balans te vinden...

Back to the future

Of we in de toekomst beter zullen kunnen anticiperen? Het vermogen om een stap terug te doen, strategisch te analyseren en toekomstige bedreigingen beter te kunnen beheren… Deze crisis heeft ons uit onze comfortzone gehaald, die als vanzelfsprekend en onwrikbaar werd beschouwd. We raakten verstrikt in de wervelwind van ons drukke leven, waarbij het doel van onze acties regelmatig werd vergeten.

Tegenover het virus zijn wij maar klein

Waarschijnlijk was de mens, in al zijn arrogantie en veroveringen, zijn ‘nederigheid’ vergeten, net als zijn ‘tijdelijkheid’ in deze wereld. Het voordeel is dat we daar nu een nieuw perspectief aan kunnen koppelen. Laten we daarom hopen dat we de kans die we hebben gekregen, om aan het eind van deze crisis eenvoudig en nederig te leven, zullen benutten... 

Nathalie Erdmanis, director strategic marketing, branding & customer insight analytics AG Insurance