BREKEND GLAS

Wat is het belang van geluid voor ons professionele leven, voor onze privétijd, kortom voor ons leven? Of wat is het belang van de afwezigheid van geluid? I love the sound of breaking glass, Nick Lowe wist het al. Zo’n geluid roept emotie op. En dat is ook meteen de kracht van radio, we draaien niet langer rond de pot. Televisie speelt natuurlijk ook in op emotie, het zou gek zijn om dat te ontkennen. Maar mogen we suggereren dat radio dat net iets intenser doet? Muziek staat om te beginnen al vaak voor emotie. Bij radiostemmen let je méér op intonatie, toon en volume dan bij sprekende hoofden op televisie. De body language verzin je er op de radio dan maar bij.

Waar je bij televisie doorgaans ziet wat je ziet (behalve als je naar iets van David Lynch zit te kijken), moet je verbeelding bij radiogeluiden vaker aan het werk. Als entertainment, zoals bij ‘Het Geluid’ op Qmusic. Of ge- woon omdat je enkel op je gehoor kunt vertrouwen om te begrijpen wat er gaande is. Een zender als Nostalgie pakt niet toevallig sterk uit met het begrip ‘emotie’.

Dat radio mensen kan raken, wist ook Orson Welles, toen hij in een radio-uitzending onvriendelijke Marsmannetjes op de Aarde liet landen. Dichter bij huis wist wijlen Jos Ghysen al hoe je een scharniertje kon laten schuren. Om maar te zeggen dat geluiden de essentie uitmaken van radio. De eerste editie van Creative Belgium’s Sound Station, op 19 september 2019, zet de kracht van geluid en van radio nog eens stevig in de verf. En toont hoe je inventief met gelui- den en dus met radio kunt omgaan. Op het vlak van presenteren en radiomaken in het algemeen, en op het vlak van radioreclame in het bijzonder. Want de tijd van Marsmannetjes en van schurende scharniertjes is voorbij. We plannen nu zelf een bemande aanval op Mars en door de opkomst van lofts en landschapsbu- reaus zijn er veel minder (schurende) scharnieren dan vroeger. Het geluid van de toekomst wordt gemaakt door mensen van nu, hou ze in het oog...