Eten moeten we toch

We mogen naar verluidt het woord disruptie niet meer gebruiken, want alles is disruptie. Of anders gezegd: disruptief is het nieuwe normaal. Cliché, natuurlijk. Maar zoals bij elk cliché zit daar een grond van waarheid in – nog een cliché van hier tot ginder. Net als: alle sectoren worden aangetast. Maar toch: de sector die misschien het boeiendst is om te zien evolueren, is die van de food. Eten en drinken. Waar andere sectoren behalve met digitale transformatie te maken hebben met de conjunctuur, is food daar minder onderhevig aan. Want eten moeten we toch. Natuurlijk is er de strijd tussen de verschillende merken. Een strijd tussen A-merken en huismerken. Tussen de winkelketens. And more to come: Delhaize Belgium herschikte zijn top, met meer invloed vanuit Ahold, en Carrefour Belgium kreeg een nieuwe ceo en een nieuwe marketingdirecteur. Lidl plukt de vruchten van de herpositionering en Aldi werd wakker, getuige daarvan de werkzaamheden van The Back Room voor de discounter. En Colruyt? Die retailgroep stoomt rus- tig door, al wordt aan de winstmarges geknabbeld. En nu beleving voorop staat, openen nieuwe hippe ketens de deuren, of nieuwe vestigingen. En dat hoeft niet altijd superduur te zijn. Meatballs, frietjes, hotdogs of hamburgers in premiumversie: ze zijn in de ogen van de consument van vandaag even sjiek als kreeft en kaviaar voor onze grootouders.

Aan de kant van de consument staat het evenmin stil. Televisiekoks komen en gaan, maar thuis koken, bak- ken, mixen en degusteren we dat het een lieve lust is. Op weekdagen houden we het vaak simpel, tijdens het weekend zetten we de gas open. Of we gaan uit eten, natuurlijk. Een prima werkveld dus voor marketingaf- delingen allerhande. Producenten en media proberen het foodies naar de zin te maken. Met leuke nieuwe producten en recepten, met inspiratie en voorbeelden, met workshops en webplatformen, met events en veel meer. In het nieuwste nummer van PUB wordt daarop ingegaan. Smakelijk!