Iedereen gelijk? Toch niet!
Tijd om even in de achteruitkijkspiegel te kijken. De balans van 2016 oogt niet rooskleurig. Het egoïsme van onze westerse wereld... – Duitsland niet te na gesproken – werd geconfronteerd met het humanitaire drama van vluchtelingen. De apotheose van het zich afkeren van de wereld en het toenemende nationalisme dat onze wereld teistert. “Vriend, hoor je de zwarte vlucht van de raven over ons land?...”, Joseph Kessel in 1943. En dan heb ik het nog niet over de diverse dysfuncties in onze samenleving.
Wat men tot voor enkele jaren – bij wijze van reductie – de microkosmos van de reclamewereld noemde, werd een macrokosmos. Reclame is doorgedrongen tot in ons aller dagelijks leven. Communicatie en media zitten overigens vaak in hetzelfde schuitje. De uniformisering van de wijze waarom men zich informeert – in de VS doen zes op de tien volwassenen dat via sociale media – versterkt dat gevoelen nog… We maken een standaardisering mee van content, mede door de mondialisering van de economie. De meeste merken, advertenties en media schreeuwen hun onderscheidende kwaliteiten uit en schijnen in goeden doen te zijn. Brand content en native advertising lijken op te vallen, en tenzij ze zich uit het peloton loswrikken doen ze lustig mee met de rest. LinkedIn, Facebook, Instagram, Snapchat, Twitter (…) halen hun beste functies bij elkaar. Viber en WhatsApp lijken op elkaar als twee druppels water. Nuance... De eerste is paars, terwijl de tweede groen is.
De vervlakking van onze maatschappij zet zich door. Dat straalt een zekere geruststelling uit. Die vervlakking zit in de in ons dagelijkse leven al zo stevig verankerde digitale consumptie dat die niet meer opvalt. Die toestand is nochtans gevaarlijk. Dit leidt tot blindheid. En het is die blindheid die heeft bijgedragen aan het zwartkijken als we over 2016 spreken. 2017 ligt dus in eigen handen. Neen tegen de unieke gedachte. Ja aan het onderscheid. Laat er plaats zijn voor story-doing. Merken en consumenten hebben daar alles bij te winnen, en kunnen maar beter de weg van de authenticiteit kiezen.
