MOET DAT NU ECHT? 

Een column in PUB over sport en merken… 

En dan nog eentje die je met 1500 tekens (inclusief spaties) wil warm maken voor de visie (en wie weet de diensten) van de auteur, die “toevallig” ook net een creative sports agency startte… 
Moet dat nu echt?  

Moet je echt de tijd nemen om dit te lezen? 

Tuurlijk niet.  
Je moet “just niks”.  

Toch niet volgens ene Wout van Aert.  
Moet je als merk in de sportwereld verdergaan dan je logo op de boarding, de schoenen of op het shirt zetten? Moet je pakweg de beleving naar een nieuw niveau tillen? Moet je impact hebben op de sport zelf? Of meer nog: via de sport op onze maatschappij?  
Moet dat nu echt? 

Maar nee.  

Je moet “just niks”. 

Maar… je kan het wel. 

Je kàn als merk, of als team, van de liefde voor sport een vruchtbare bodem maken en daarin je creatief-strategische merkzaadjes planten om ze uit te zien groeien tot een prachtige, felgroene Champions League peloeze. 

We weten allemaal dat de rechterhersenhelft een fijne is om als merk je pijlen op te richten. Wel, sport speelt daar al zijn thuismatchen en helpt merken om ook vlot tot bij dat andere orgaan te geraken: het hart.  

Sport is een katalysator voor merkliefde.  
En omgekeerd kan je van eender welke sport, federatie of ploeg een fameus merk maken. 
Moet je dan per se de immer sympathieke specialisten van een splinternieuw creatief sportmarketingbureau inschakelen om het verschil te maken? 

Tuurlijk niet.  
Je moet “just niks”. 

Maar het fijne is: je kan het wel.