« Open jullie werkboek op pagina‘diversiteit’ »

Een open blik op de wereld is nog niet helemaal de norm in het onderwijs. Samen met een kunstacademie, een publieke hogeschool en een privéhogeschool keerde PUB terug naar de schoolbanken. Dat deden we in het gezelschap van Vincent Albert, docent aan ESA Saint-Luc Liège, Frédéric Moens, pedagogisch directeur aan IHECS en Barbara Claeys, directrice van ECS Bruxelles. Waarom? Om een zicht te krijgen op wat er wordt gedaan in termen van diversiteit en de integratie ervan. - Marine Dehossay

Zijn de inschrijvingen de afgelopen jaren diverser geworden?

Barbara Claeys: Bij ons niet echt, omdat we altijd al studenten met een andere afkomst en cultuur hebben gehad. Vorig jaar telden we 18 verschillende nationaliteiten op onze school.

Frédéric Moens: We meten die diversiteit niet echt, maar we stellen ze wel vast in onze aula’s. Er zitten bijvoorbeeld wel een paar jonge vrouwen met hoofddoek tussen de studenten en docenten. En daar hebben we ook geen enkel probleem mee, met het toelaten van mensen die diversiteit vertegenwoordigen.

Vincent Albert: In mijn klassen heb ik steeds meer buitenlands klinkende voor- en achternamen. Dat valt te verklaren door het feit dat er steeds meer buitenlanders naar België komen, hetzij migranten, hetzij mensen die zich bij hun familie, die al een paar jaar bij ons zijn, voegen.

Welk belang hechten jullie aan diversiteit op school en in de sector?

Fédéric: Het is belangrijk voor ons dat we de samenleving in haar huidige staat weerspiegelen. Om van studenten de best mogelijke burgers te maken, moeten we ze confronteren met anderen, wie dat ook zijn, zodat ze verschillen leren respecteren. In de communicatiesector is dat essentieel.  

Vincent: Het is eerst en vooral een kans om kennis te maken met andere gevoeligheden met betrekking tot communicatie en creativiteit. Soms is er nog een taalbarrière, maar dat blijft een kleine barrière vergeleken met de rijkdom die deze diversiteit met zich meebrengt. Hoe diverser de uitwisselingen, hoe meer het onze geest opent. En dan vooral die van mij.

Barbara: Wij zijn de weerspiegeling van Generatie Z. De generatie die reist en open van geest is. Die studenten hebben ‘meer goesting’ en dat voel je in het onderwijs. Ik denk ook dat dat enorm geestverruimend is. Jonge mensen kunnen hun manier van denken vergelijken en hun cultuur met elkaar delen, wat essentieel is voor de ontwikkeling van jongeren en om dit samen te beleven.

Hoe communiceren jullie over diversiteit? Proberen jullie mensen met verschillende achtergronden aan te trekken?

Vincent: Neen, binnen Saint-Luc Liège hebben we geen specifiek doel om meer buitenlanders aan te trekken. De inschrijvingen staan open voor iedereen. Onze Belgische scholen krijgen de laatste jaren bijvoorbeeld meer inschrijvingen van Fransen, door de hogere studiekost in Frankrijk.

Barbara: In onze brochure, en dat is eigenlijk per toeval, staan er een homoseksueel persoon, een Marrokaan, meisjes, jongens… We zijn een erg humane school, inclusie gebeurt hier automatisch. We stellen ons dus geen vragen over integratie.

Frédéric: We maken heel weinig reclame en proberen dus niet echt mensen aan te trekken. Nu is het wel zo dat onze school meer mensen aantrekt die interesse hebben voor media en media-vaardigheden. Maar aangezien we openstaan ​​voor allerlei soorten diversiteit denk ik dat we als school genieten van mond-tot-mondreclame.

Is jullie faculteit een mooi voorbeeld van diversiteit?

Frédéric: Ja, maar we proberen helemaal niet om mannen, vrouwen of mensen met een andere afkomst enzovoort te kwantificeren. We kijken vooral naar de ervaring en vaardigheden die een persoon bezit en of die passen bij de doelstellingen van de school. Onze directie bestaat uit blanke mannen, maar opnieuw: dat is niet bewust zo, het is gewoon zo gelopen. Feit is ook dat er gelijkheid is tussen de mannen en vrouwen (van verschillende afkomsten) die aan het hoofd staan van onze masters.

Barbara: Helemaal mee eens. Wij van onze kant hebben de bijzonderheid dat we geen docenten hebben, enkel gastsprekers, professionelen uit de sector. Zodra diversiteit geïntegreerd is in de professionele wereld, is dat ook zo op school. Op school kennen we ook een grote homoseksuele gemeenschap, omdat ik denk dat ze zich hier goed voelen. In onze directie zitten we met vier, onder wie één homoseksueel.

Vincent: Wij hebben maar weinig leraren met een diverse afkomst. Nieuwe functies zijn er bijna niet en jammer genoeg zijn het vaak voormalige leraren van onze school die zich ervoor kandidaat stellen. Dat leidt er volgens mij voor dat er te vaak op dezelfde manier wordt lesgegeven.

Wat kan beter?

Barbara: Er zouden opleidingen moeten worden aangeboden voor schoolhoofden om deze obstakels en angsten weg te nemen en deze verschillende culturen beter te begrijpen. We moeten anderen leren kennen en bepaalde dingen demystificeren. Ervoor zorgen dat niemand zich gediscrimineerd voelt en reactief zijn ‘in het geval dat’. 

Vincent: Mij lijkt het relevant om het parcours van elk van onze studenten met verschillende achtergronden te mogen kennen. Om hun reacties beter te begrijpen en om bepaalde gevoeligheden te vermijden die verband houden met culturele taboes.

Frédéric: Wat mij belangrijk lijkt, maar wat ons te boven gaat, is de mogelijkheid om studenten van ergens anders te werven. We zijn erin geslaagd om vluchtelingen te integreren in bepaalde opleidingen, onder onze studenten en docenten, maar het zijn natuurlijk niet alleen mensen die hun land hebben moeten ontvluchten die van belang zijn.