Philippe Romain: “we herontdekken het nut van broodnodige beroepen”

Iedere avond openen we onze ramen en klappen we. Zo hard en zo gemeend dat onze handen er pijn van doen.

Het is onze bescheiden manier om het verplegend personeel te bedanken voor hun werk. “Zorgverleners” is het woord dat we kozen voor de duizenden mannen en vrouwen die zich in het hart van de strijd bevinden. Verpleegkundigen, anesthesisten, artsen, chirurgen, verloskundigen, kinderverzorgers, apothekers, ambulancechauffeurs, brancarddragers, fysiotherapeuten, psychologen, virologen, onderzoekers, laboranten enzovoort...

Op deze lijst moeten ook de “alledaagse helden” komen te staan. Een andere benaming voor rusthuispersoneel, vuilnismannen, politieagenten, leraren, kassiers, boeren, arbeiders, bakkers, kleine handelaars, bezorgers enzovoort enzovoort. We herontdekken het nut van deze essentiële beroepen en prijzen ze. En voor velen van hen vragen we ons af hoe we hen zo hebben kunnen verwaarlozen.

Aan de andere kant vragen we ons af hoe deze bizarre maatschappij zorgde voor de opkomst van nutteloze beroepen. Traders, influencers, voetballers, lobbyisten, consultants… of adverteerders. Wat deze crisis ons en onze bedrijven duidelijk maakt, is eigenlijk het immense gebrek aan betekenis. Dit is natuurlijk niets nieuws en de remedies die kennen we al: we moeten het ‘echte’ prijzen in plaats van het ‘onwaarschijnlijke’ te verkondigen. Werken aan de lange termijn in plaats van de dingen meteen weg te gooien. De consument niet langer als een dommerik aanzien, maar als een burger die slimmer is dan wij. En ten slotte: investeren in non-artificiële intelligentie in plaats van in robots. Eigenlijk geeft deze crisis ons een ferme klap in het gezicht. En misschien is dat wel goed nieuws.

Philippe Romain, managing director Shake