Pieter Staes: "Hoe groter de jaloezie, hoe dichterbij goud is."

Pieter Staes, creative director bij Wunderman Antwerp (formerly known as These Days) maakte al vaak deel uit van creatieve jury's in binnen- en buitenland, maar voorzitter was hij nooit. Tot 7 mei 2018. Hij leidt het oordeel van de juryleden voor de categorieën Brand Experience & Activation, Interactive, Media en PR van de Creative Belgium Awards 2018 in goede banen. PUB had een gesprek met Pieter Staes net voor de werkzaamheden van de jury.
De eerste obligate vraag: jurylid of voorzitter, voelt dat anders aan?
Pieter Staes: "Toch wel. Het is de bedoeling dat de jurering onpartijdig en eerlijk gebeurt, daar moet ik voor zorgen. Een eigen mening, daar zijn de andere juryleden voor, ik moet in de eerste plaats zien dat alles fair verloopt, dat alles naar waarde wordt geschat in de juiste categorieën."
Heb je je voorbereid op deze taak?
"Ik heb vooraf alle cases bekeken. De meeste cases ken je wel, maar niet altijd in detail."
De zaal voor het jurywerk is een gewone, klassieke vergaderruimte. Is dat inspirerend genoeg?
"Zo'n zaal is voor mij best zo steriel mogelijk. Een lege witte zaal is prima, we moeten het rationeel houden."
Is er geluidsisolatie nodig? Wordt er eigenlijk veel geroepen tijdens jurywerk voor de Creative Belgium Awards?
"Neen. Wel is het zo dat het ene jurylid al extraverter is dan het andere. Maar het is niet zo dat wie het vaakst spreekt, ook meer te zeggen heeft. Er zijn natuurlijk wel pittige discussies. Adverteerders zouden schrikken als ze zagen hoe stevig we de cases bekijken, we doen niet zomaar wat!"
Over adverteerders: er zit er vanaf dit jaar eentje in de jury, net als een strateeg. Een goed idee?
"Dat is een héél goede beslissing. Zo krijg je eens een andere kijk, je komt met andere meningen in contact."
Wat voor voorzitter wil je eigenlijk zijn?
"Ik hoop dat ik het rustig, beredeneerd en zo eerlijk mogelijk kan houden. In België heb je het probleem dat je de meeste cases al kent, en dat je meestal weet wie welk werk heeft gemaakt. Dat heb je niet in Cannes, waar je veel anoniemer beoordeelt. Maar bon, goed is goed en wat goed is moet beloond worden, zonder te veel zever."
En heb je specifieke raad voor de juryleden, bij aanvang van de werkzaamheden?
"Hou het zo onpersoonlijk en rationeel mogelijk. Op het moment dat het om het metaal gaat, word dan net héél persoonlijk, in de zin van: 'Hoe jaloers ben ik?', 'Hoe graag had ik dit werk zelf willen maken?' Hoe groter de jaloezie, hoe dichterbij goud is."