« Sorry, ik zit snel op mijn paard »

Sophie Pendeville, presentatrice voor RTL en Radio Contact, zette haar eerste stappen bij een evenementenbureau. De wereld waarin Tramway 21-zaakvoerders Madeleine Leclercq en Marco Calant al 35 jaar werken, kent ze dus als geen ander.

Hoewel l’Impérial een nachtbar is, spreken we er af op een herfstige namiddag. We, dat zijn Sophie Pendeville – een echte vragenstelster – en het duo Madeleine Leclercq en Marco Calant van Tramway 21, een Brussels communicatie- en marketingbureau. Ze kenden elkaar nog niet, we kwamen dus gemakshalve zelf even tussen om hun lange, maar interessante gesprek over de hedendaagse kwesties (ecologie, mobiliteit) in onze maatschappij af te ronden.

PUB: Eerst en vooral… Hoe gaat het met jullie? Hoe zien jullie dagen er zoal uit?   

Sophie Pendeville: “Bomvol! In mijn werk leidt het ene project tot het andere, maar daar hou ik van, want ik heb veel werk nodig om gemotiveerd te blijven in het leven. Eigenlijk neem ik enkel ’s avonds vakantie, van 20 uur tot 23 uur (lacht).

” Madeleine Leclercq: “Voor ons – we wonen samen en hebben samen een zaak – geldt hetzelfde: we hebben ook veel werk, maar we houden van wat we doen. Maar nu we wat ouder zijn…” 

Marco Calant: “… weten we ook wanneer we ‘neen’ moeten zeggen, anders wordt het té. We hebben ons ritme gevonden!”

Madeleine Leclercq: “Maar Sophie, vertel eens wat jij doet.” 

Sophie Pendeville: Na gewerkt te hebben in de productie van evenementen is RTL me daar zo’n tien jaar geleden komen wegplukken. Ik had ervoor nog nooit aan televisie gedacht, maar ik hou van mijn job en ik zie mezelf als een creatieve mix van jullie twee. Ik hou ervan om dingen te regelen en me nuttig te voelen. Oké, soms krijg ik er stress van en heb ik zotte uren. Dan werk ik bijvoorbeeld aan Make Belgium Great Again, doe ik de ochtendshow op Radio Contact, zet ik me in voor de volgende Télévie enz,… Ik ben fan van uitdagingen, dus zodra ik aan iets begin kan ik niet meer stoppen. En bij jullie hangt het werk dus af van jullie klanten?

” Madeleine Leclercq: “Wij zijn een klein bedrijf van 12 personen en we proberen onszelf voortdurend te differentiëren en te positioneren. Na te hebben gewerkt voor grote bureaus zijn we begonnen met ons eigen bedrijf, gericht op een zinvolle economie. We focussen op bedrijven die duurzaam evolueren, zowel op sociaal, ecologisch als economisch vlak. We vertegenwoordigen dus een kring die minder schadelijk en beter voor de samenleving wil zijn.

” Marco Calant: “En hoe meer bedrijven die richting uitgaan hoe beter. Duurzaam ben je trouwens niet op één week, maar ze groeien goed, en wij zijn er om die opportuniteit te benadrukken!

” Madeleine Leclercq: “Een bedrijf dat duurzaam is loont! Vergeet niet dat de Verenigde Naties 17 duurzame ontwikkelingsdoelen hebben vastgesteld en een plan voor de planeet hebben bedacht. Dat geldt voor samenlevingen, steden en gemeenten, maar ook voor ons.

” Sophie Pendeville: “Maar wel type klanten hebben jullie dan en welke rol spelen jullie precies?” 

Madeleine Leclercq: “We werken enerzijds voor zij die transformeren, omdat ze beseffen dat dat belangrijk is, en anderzijds voor grote, bekende bedrijven die veel vervuilen. Hen manen we aan om te veranderen. En de impact kan erg groot zijn!

” Sophie Pendeville: “Is het niet moeilijk om te veranderen? Aan de mensen wordt gevraagd om op te letten, maar hoe kan dat als grote bedrijven van hun kant niet echt moeite doen…   

Madeleine Leclercq: “Daarom zijn wij er om te helpen! En beetje bij beetje worden er wetten doorgevoerd. Maar of het nu gaat om de wet, mensen, bedrijven en personeel… Iedereen doet zijn deel, en wij in de communicatiesector doen dat ook.   

Marco Calant: “Dat doen we door bedrijven te zeggen dat ze ook zo geld kunnen verdienen. Maar het belangrijkste is dat we op alle vlakken nadenken over de manier waarop we consumeren.” 

Madeleine Leclercq: “Ja! Nadenken is al goed. En geloof me, merken hebben echt zin om te evolueren. Maar ook duurzaamheid vergt een strategie, anders leidt het nergens heen… Dat geldt ook voor mobiliteit en…

” Sophie Pendeville: “Mobiliteit? Tegen wie zeg je het! Om van bij mij thuis in Anderlecht tot aan de RTL te geraken, ben ik een uur onderweg. Dat is niet echt motiverend, terwijl het er in Parijs, waar ik vaak naartoe ga, heel anders aan toe gaat.   

Marco Calant: “En toch evolueert Brussel. We moeten onze stem laten gelden!” Madeleine Leclercq: “En goed stemmen! Brussel heeft tijdens de vorige verkiezingen alvast goed gestemd (lacht). Maar ja, we moeten rebelleren, want als een niet te houden optimist denk ik dat ieder van ons een stem heeft!

Marco Calant: “Ons gedrag verandert ook. Mensen zullen binnenkort geen andere keuze hebben dan voor multimodaliteit te kiezen. We moeten positief blijven en niet luisteren naar de doemdenkers die zeggen dat alles voorbij is?  We moeten ons bewust zijn van onze houding en de manier waarop we consumeren. Dat is niet gemakkelijk, maar we zijn met z’n velen. En er zijn veel mogelijke invalshoeken! We moeten gewoon de goede manier waarop vinden, zelfs al is het een moeilijke strijd.

” Madeleine Leclercq: “Ik denk in elk geval dat het snel zal gaan, want we zullen niet anders kunnen

.” Sophie Pendeville: “Vinden jullie het niet straf dat de landbouwers, zij die ons voeden, het lastig hebben? Dat boezemt angst in, neen?  

Madeleine Leclercq: “Ja, maar ook daar zien we veranderingen. Bio-landbouw is vandaag goed voor 12% marktaandeel, terwijl dat vijf jaar geleden nog maar 3% was. En over twee jaar zal dat 25% zijn!

” Sophie Pendeville: “Maar het vergt toch tijd. Idealiter zijn we allemaal communisten, in de goede zin van het woord. Om nog maar te zwijgen van het feit dat we ons moeten voorbereiden op ecologische migraties. Als ik onze houding en die van Europa zie, verschrikkelijk vind ik dat.”  

Marco Calant: “Ja, het is beschamend.” 

Madeleine Leclercq: “En dat is enkel uit ongemak, dat is bewezen. Maar in de toekomst zullen we ons nog ongemakkelijker voelen, waardoor alles in sneltempo zal veranderen.  

Sophie Pendeville: Pfff, sorry, ik zit snel op mijn paard bij zulke onderwerpen (lacht).”