ST-Canneke profiteert van mediterrane hitte

De koffers zijn uitgepakt, iedereen maakt voor zichzelf een evaluatie van de 62e editie van de Cannes Lions. Bloggers en andere analisten zetten de positieve en de negatieve verhalen op een rij. De invloed van big data, de noodzaak om teams aan te vullen met digital natives en de aanwezigheid van PR in heel veel ingestuurde cases waren enkele van de vaststellingen na deze editie van de Cannes Lions. Maar afsluiten doe je in stijl. Wat begon als een ideetje van Harry Demey van LDV United, voor vrienden en familie en bij LDV zelf, werd opgepikt door de ACC en nu al voor de derde keer georganiseerd aan de overkant van de kantoren van LDV United. Meer bepaald: aan de overkant van de Schelde, aan het strand van Sint-Anneke. Op drie jaar tijd groeide ST-Canneke in de handen van de ACC uit tot hét event waar al wie naar Cannes reisde (of daar niet geraakte!) naar uitkijkt. Een event waarop Belgische juryleden terugblikken op het jurywerk in Cannes. "Die juryleden hebben daar wat beleefd, hé," zegt Harry Demey, die zijn kindje aan de ACC overdroeg en zag dat het goed was. "Het is interessant dat ze daarover vertellen, daar kunnen we allemaal van leren."
En pech voor wie vindt dat je de Croisette van Cannes niet zomaar kunt overplanten naar Sint-Anneke. Dit jaar bestelde én kreeg de ACC (Association of Communication Companies) prachtig mediterraan weer voor ST-Canneke. In een afzonderlijk bericht kunt u lezen dat BBDO de Radio Forever Award 2015 mocht afhalen. En ST-Canneke zelf?  Volledig uitverkocht, 500 aanwezigen. Een trotse Johan Vandepoel, CEO van ACC, stond iedereen aan de ingang persoonlijk welkom te heten. Het relaas van de Belgische juryleden begon iets later dan gepland - het was weer koekenbak aan de Kennedytunnel, in beide richtingen - en niet alle aanwezigen hadden interesse voor wat de sprekers te vertellen hadden. Dom dom dom. Want interessant was het inderdaad. Tips voor wie cases wil insturen, insights over de beraadslagingen en algemene bevindingen van de Belgische juryleden: wie wil dat niet horen? Dat PR steeds ernstiger wordt genomen, bijvoorbeeld. Dat creativiteit toch altijd primeert. Dat je case boven alle kritiek moet staan - één negatieve opmerking van een jurylid kan dodelijk zijn. En dat positieve boodschappen het doorgaans goed doen. Is dat geen mooie zin om dit bericht mee te eindigen? Want vervolgens werd er nog lang en gelukkig gefeest...