Hebt u als kijker al opgemerkt dat we meer geneigd zijn om reclamespots op ons computerscherm te bekijken? De goede films circuleren via de sociale netwerken en e-mails en worden zo bliksemsnel gedeeld. TNT, geproduceerd door Czar, werd meer dan 33 miljoen keer bekeken. Carlsberg en Stop The Traffik van Monodot werden respectievelijk meer dan 11 miljoen keer aangeklikt en meer dan 1 miljoen keer. Naast deze voorbeelden, waar alles steeds beter wordt, stellen we een ‘verrotting’ vast door Youtube. Bepaalde adverteerders en agentschappen vinden dat een goeie film realistisch moet zijn. Eenvoudigweg omdat een aantal mensen korte grappige fragmenten op Youtube zetten. Er is een besmetting. Dit zijn echter geen reclamefilms. Deze laatste moeten baat hebben bij een goed onderbouwd idee en de realisatie moet onberispelijk zijn. Door het internet kunnen langere films worden gemaakt, maar dat is nog geen synoniem met haalbaarheid. Er komen briefings na briefings, die kost wat kost achter de gag aanhollen. Het gevaar is dat de films in de massa verdrinken! De adverteerders weten niet meer hoe de kijkers/consumenten te raken. Bovendien denken sommigen dat dit type producties niets kost. Er bestaat heel wat verwarring…een echte calvarietocht. We moeten terug naar de essentie.