Goed nieuws voor wie deze zomer heeft lopen zeuren dat “er toch niets op televisie is tegenwoordig”. September betekent niet alleen het begin van het nieuwe schooljaar, het is ook het startschot van een vers televisieseizoen. Zenders pakken uit met een hele resem aan nieuwe en vernieuwde programma’s die hun publiek moet behagen. Om succes te garanderen, durven ze daarvoor al eens over de landsgrenzen heen hun licht op te steken. VRT, Play Media en RTL lichten toe hoe dat in zijn werk gaat.
Televisiekijken tijdens de werkuren: voor velen klinkt het als een droomjob, voor Stefanie Segers is het realiteit. Ze is verantwoordelijke aankoop bij Play Media en houdt programma’s uit het buitenland nauwlettend in de gaten. “Of mijn werkdag soms bestaat uit televisiekijken? Ik beken!” zegt ze. “Maar mijn job bestaat natuurlijk uit meer dan dat, ook in onderhandelingen en contracten kruipt veel tijd. Het screenen zou het grootste deel van de tijd in beslag moeten nemen, maar in werkelijkheid is dat vaak het eerste wat sneuvelt als het druk is.”
Het droombeeld is bij deze al wat genuanceerd, maar hoe verloopt zo’n screening precies? Om op de hoogte te blijven van wat er in het buitenland gebeurt, bestaan er verschillende internationale beurzen, gaande van MIPCOM in Cannes tot de Los Angeles Screenings, het Sundance Documentaries Festival en de London Screenings. Daar kunnen mediabedrijven de allernieuwste trends oppikken, nieuwe content screenen en al eventuele deals beginnen te bespreken. Ook een goed contact met rechtenhouders en distributeurs is cruciaal om een vinger aan de pols te houden. En ook wat er speelt in Engeland, met name op BBC, Channel 4 en ITV is niet onbelangrijk.
Evenwichtsoefening
Tijdens het screenen zet Segers haar persoonlijke smaak opzij en houdt ze de verschillende zenders in het achterhoofd. “Bij programma’s voor Play 4 kijk ik met een andere bril dan bij programma’s voor Play Crime of Play 6, want dat zijn heel andere profielen. Je probeert je in te leven in de kijker: wat ziet die graag? Waarop zit die te wachten?” Daarbij is ook buikgevoel niet onbelangrijk. “Bij films of series let ik erop of ik na een kwartier mee ben of niet. Als dat dan nog niet gebeurd is, dan ga ik ervan uit dat de zappende kijker ook zal afhaken.”