Orbit by PUB: van modeslaaf tot eco-influencer

Tijdens Orbit by PUB op 24 oktober werd volop gesproken over het thema ‘Change is Now’. Op pub.be kunt u lezen hoe deze dag verliep. Een psycholoog, oprichters van duurzame organisaties, afgevaardigden van reclamebureaus en bedrijven die (willen) verduurzamen... en ook influencer Caroline Vermeersch: 29 jaar en afkomstig uit Brussel.

Haar ecologisch bewustzijn kwam naar boven toen ze drie jaar in Barcelona woonde. Meer in het bijzonder door de ontdekking van het boek ‘Deliciously Ella’, dat haar door elkaar schudde en haar eetgewoontes deed veranderen. Ze besloot toen om haar passie voor gezond eten op Instagram te delen en haar hele manier van consumeren geleidelijk aan te veranderen. Ze had het met de aanwezigen ook over The Lemon Spoon, haar platform waarop ze eco-verantwoordelijke alternatieven deelt. 

U was er niet bij, of wil nog eens nagenieten van haar discours? Dit waren haar inspirerende woorden: 

“Mijn naam is Caroline. Ik ben 29 jaar oud en ben opgegroeid in een gezin waar er niet werd stilgestaan bij de vraag of Cola al dan niet goed is voor de gezondheid. Ondanks dat ik op het platteland en dus in de vlakke natuur woonde, kreeg ik elke dag industrieel eten op mijn bord. Mijn droom als jong meisje? Later rijk zijn. Een overvloed aan materiële spullen, dat was mijn doel in het leven! 

In 2007 stortte mijn wereld in. De scheiding van mijn ouders, hoe pijnlijk die ook was, markeerde het begin van een groot solo-avontuur. Ik was me er natuurlijk niet van bewust dat dat lijden mij tot de persoon zou maken wie ik vandaag ben. Wie had ooit gedacht dat ik uit zo’n situatie iets positiefs zou halen. 

Na een bachelor in marketing trok ik naar Spanje om er Spaans te leren. Eindelijk een nieuw leven! Op mijn 25ste, na drie jaar onbezonnen feesten in de Catalaanse stad, had mijn lever genoeg van alle tequila die ik hem voorschotelde. Tot die tijd had ik nooit echt stilgestaan bij de gevolgen van mijn dagelijkse acties op mijn gezondheid of mijn omgeving. Zara en H&M waren mijn favoriete antidepressiva. Ik was een jong meisje zoals er zovelen rondlopen. Een mode- en consumptieslaaf.

En toen kwam er een eerste klik. Dankzij het boek ‘Deliciously Ella’, dat gaat over een Londens meisje dat haar ziekte, zogezegd ongeneeslijk door de traditionele gezondheidszorg, wist te behandelen dankzij een radicale verandering van dieet. Als echte levensgenieter en culinair kunstenaar, begon ik het bewustzijn op mijn bord te leggen en ik maakte een Instagram-account om mijn healthy en vegan recepten met mijn entourage te delen. Onder ons gezegd en gezwegen: ik hou enorm van de waarde van die woorden, maar vandaag zijn ze zo trendy geworden dat ik ze niet meer kan horen.

En toen kwam een ​​tweede besef, de dag dat ik mijn stapel kledij terug naar Brussel moest krijgen toen ik Spanje verliet. Daar is alles begonnen. Ik zette sindsdien geen voet meer in die fast fashion winkels. En dat ging verbazend vlot voor een shopaholic als mezelf. Eens terug in het land van de friet creëerde ik een platform waarop ik alle duurzame initiatieven en merken samenbracht die ik ontdekte gedurende het veranderen van levensstijl. The Lemon Spoon was geboren, met als doel mensen ervan bewust te maken dat elke uitgave die ze doen invloed heeft op de wereld van morgen. Vier jaar geleden was ecologie nog niet zo vanzelfsprekend als vandaag. Mijn doel was om zichtbaarheid te geven aan kleine lokale merken, ambacht en een ecologische aanpak.

Vandaag bouwde ik op de sociale media een community uit van 20.000 mensen die blijft groeien. Mijn vereniging telt tot nu toe meer dan 50 vrijwilligers, die ik niet heb moeten overtuigen. Ze kwamen zelf naar me toe, omdat het denk ik voor hen zinvol was om deel uit te maken van zo’n project. Ik weigerde meer dan 50 betaalde contracten van grote bedrijven die zichtbaarheid wilden voor hun nieuwe, groene producten. Wat destijds nog een niche was, is nu een wereldwijde trend geworden. Maar ik zou liever spreken van wereldwijde urgentie.

Overal luidt het “save the planet”. Maar het is de planeet niet die gered moet worden, het is de mensheid. De planeet zal het zonder ons beter doen, en ons uitwerpen als een parasiet wanneer we haar laatste levensmiddelen hebben opgebruikt. Het is dringend, en hoewel ik het liefst zou blijven samenwerken met kleine spelers, heb ik niet langer de keuze en moet ik het systeem als een geheel beschouwen. De planeet zullen we niet redden met een niche, ook de massa moet erbij betrokken zijn. Het is niet door me fundamenteel tegen het systeem te keren dat ik diegenen zal overtuigen die overtuigd moeten worden. En dus zocht ik een evenwicht tussen die twee extremen. 

Het ideale profiel 

Er zijn er natuurlijk die het wel goed doen. Zij die van een lineair model naar een circulair model gaan. Zij die zichzelf heruitvinden. Zij die delen. Zij die collectieve intelligentie gebruiken om iets te bereiken. Kent u Ecosia? De Google die bomen plant? Vorige maand maakten zij ongeveer 1 miljoen euro winst. 850.000 euro ervan werd geherinvesteerd in het planten van bomen. Kijk en leer! 

Stel uzelf de volgende vragen... Heeft u het gevoel dat u goed bezig bent? Voldoet uw aanbod aan de uitdagingen van morgen? Of is uw groei destructief? De waarheid is dat we nood hebben aan moedige mensen. Mensen die vrij zijn van angsten en beperkte overtuigingen. Mensen die begrijpen dat er niets te verliezen is, maar wel veel te winnen. En hou er vooral rekening mee dat het niet mogelijk is om onbeperkte groei te realiseren op een aarde waar de middelen beperkt zijn! De natuur streeft ook niet naar groei en prestaties.”