Omdat hun jaarlijkse studiereis niet kan doorgaan, werken de studenten Visual Design van LUCA School of Arts Gent de hele week lang aan een internationaal project, samen met het Green Design Center Johannesburg (South-Africa). De briefing van ‘Go Viral’? Hoe kan een goed ontworpen object/campagne/idee in tijden van corona helpen om deze wereld veiliger en beter te maken?” Vrijdagavond 24 april om 20u moeten de studenten hun finale werk opladen, een één minuut durende film. Anneke Rombaut, docent beeldende vormgeving aan de hogeschool, houdt elke dag een dagboek bij.
Vrijdag 24 april 2020
8PM : indienen Project met South-Africa. 10PM : landen na studiereis Wenen.
De dag van huiswaarts keren is aangebroken. De studenten starten hem slapend en gelukkig. 10:00u : Naturhistorisches Museum Wien.
De docenten die de reis begeleiden, gaan met de docent-kunstenaar mee. Kijken naar en spreken over de Venus van Willendorf. We willen haar in het echt zien.
Men heeft geen verklaring voor het beeld, waarom het is zoals het is.
Is het een volmaakt voorbeeld van vrouwelijkheid. Beeldt het een Moeder Aarde uit, aanbeden door prehistorische vrouwen. Moet je het zien vanuit eigen perspectief, zoals LeRoy Mc Dermott onderzocht, vanuit het oogpunt van de waarschijnlijk zwangere maakster zelf : grote borsten, breed bekken, korte dijen, ontbrekende schenen, kleine voeten. Want geen spiegels in de prehistorie (hooguit spiegelend water), men kende het eigen gezicht niet. Dat laatste geeft een rilling. Vandaag maakt men zijn eigen beeltenis door er teveel naar te kijken. Welke afgelegde weg van de IJstijd naar de Actuele tijd.
Zo blij : àlle studenten staan ons op te wachten aan de monumentale fontein voor het museum. Ze zwaaien.
Ik schrijf wat ik het liefste wil.
De dag van presenteren is vandaag. Alle teams tonen hun resultaten-tot-hier-toe.
10:40u : de timer voor de eerste review wordt ingetoetst. De studenten geven present. Een docent neemt het voortouw, licht kort het doel en de werkwijze toe. Eerst tonen (we willen zien en begrijpen), dan pas toelichten.
Aan de andere kant wordt nog beslist wie zijn scherm deelt, wie de talk zal doen.
Je ziet de studenten anders dan in het atelier. Je zit dicht bij elkaar. Veel dichter dan de 1,50m-dis- tance oplegt. Je voelt zenuwachtigheid. Er zijn teams die niet kunnen wachten hun werk te tonen. Er is fierheid. Goed.
En grinta ! Het is een term die thuishoort in de sport, die vooral bij het wielrennen wordt gebruikt. Maar kijk, schrijvend kan je alles verbinden en door elkaar haspelen. Visual Designers met grinta (voilà, gebeurd). Ze hebben lef, durf, verbetenheid en doorzetting. We hebben ze gezien vandaag.
Bij sommige teams is de week goed verlopen. Dat zie je. Iedereen op dezelfde lijn. Een studente zegt mij dat iedereen heeft kunnen shinen (to shine) op zijn domein tijdens de presentatie. Ze vindt dat ook een belangrijk resultaat.
Er worden screenshots gemaakt. En dan is het gebeurd. De eerste foto ooit met bril bestaat.
Er worden links gedeeld in de app zelf, het gaat allemaal erg snel. ‘Komaan, mee met de tijd,’ en dan volgt mijn naam. Stralende lach over een volledig scherm.
Documenten staan open, er wordt constant geverifieerd. Schermen worden gedeeld. Om de drie teams een andere link. Mijn scherm is als de zee, geen seconde hetzelfde.
Het woord van de docenten komt als laatste.’s Morgens nog een Meet met enkelen van hen. De laatste richtlijnen worden meegegeven. Een docent treft nog de laatste aanpassingen in de documenten. Hij kan toveren. Bij de start is alles in orde : we zullen spreken over de Strenghts die we zien in het concept, de uitvoering, timing, muziek, opbouw, story. Alles is minutieus voorbereid : deze sterktes komen terecht in een hiervoor voorziene kolom in een doc. per team. Een apart vak is voorzien voor Quick Wins : hoe kan binnen het korte tijdsbestek dat de studenten nog rest, nog verbetering worden aangebracht. Niet één docent wordt de taak om te notuleren toegekend ; we zullen elk onze eigen input daar achterlaten. De student is hier toegang toe verleend. We denken dat hij er naar terug zal grijpen om verder te werken 🙂
Bij contact met de studenten via een Meet, is de focus enorm. Geen afleiding van zotte jongens in het atelier. Niet even om koffie, de trap op en af. Iedereen aan zijn stoel gekluisterd. Van daaruit heb je altijd goed zicht op de zaak, je zit constant op de eerste rij. ’s Avonds ben je uitgeMeet. Nog een keer Elon in the Sky, het besef van het weidse van het heelal na een dag doorgebracht te hebben voor en op een scherm.
Wat een boost zeg, deze voorbije week. De docenten hebben genoten van de samenwerking met elkaar, met South-Africa, met de studenten, vonden het een fantastische ervaring. Het woord fantas-tisch. De studenten zullen weer zeggen dat dàt er over is.
Ik heb nog twee woorden om deze week, gestoken in 5 verslagen, af te sluiten.
Notenboom.
Avondzon.